Amaç: Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki akut kalp yetersizliği (AKY) nedeni ile yatan hastalarda tanı ve tedavi yöntemlerinin değerlendirilmesi sonucu ulusal bir veri tabanı oluşturmaktır.
Yöntemler: Hasta verileri internette yer alan anket formunun doldurulması ile toplandı. Çalışmaya Türkiye’de 36 merkez katıldı ve 558 hasta alındı.
Bulgular: Ortalama yaş 62±13 yıl olup, hastaların %38’i kadındı. Yeni ortaya çıkan AKY oranı %24 idi. Hastalarda sırasıyla, %61’inde koroner kalp hastalığı ve %53’ünde hipertansiyon eşlik etmekteydi. Altta yatan sebepler arasında kalp kapak hastalığı kalp yetersizliği hastalarının %46’sında mevcuttu. Yetersizliği tetikleyici faktörler arasında en sık tedaviye uyumsuzluk hastaların %34’ünde gözlendi. Hastaların sistolik kan basıncı 125±28 mmHg, kalp hızı 93±22 atım/dk idi. Fiziksel incelemede en yaygın bulgular akciğerde ral %84, periferik ödem %64 ve ekstremitede soğukluk %34 oranında saptandı. Başvuru sırasında ölçülen ortalama ejeksiyon fraksiyonu (EF) %33±13 idi. Korunmuş EF (≥%40); hastaların %20’sinde vardı. Hastaların kabuldeki anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörü/anjiyotensin reseptör blokeri, beta-bloker ve aldosteron antagonisti kullanım oranları sırasıyla %60, 46 ve 40 idi. Hastane içi olaylar %3.4 ölüm, %1.6 inme ve %2 miyokart enfarktüsü olarak bildirildi.
Sonuç: Dünya ölçeğinde toplanmış bazı araştırma verileriyle karşılaştırıldığında, Türkiye’de AKY hastaları daha genç olup daha büyük bir sıklıkla altta yatan neden olarak kalp kapakçığı hastalığına sahipti. Tıbbi tedaviye daha fazla uyumsuz olmalarına rağmen genel mortalite oranı daha düşüktü. Mortaliteyi düşürdüğü gösterilen ve aynı zamanda kılavuzların yönlendirdiği tıbbi tedavinin temelini oluşturan ilaçlar hâlâ yetersiz kullanılmaktadır.

Amaç: Kronik tam tıkanma (KTT) lezyonlarının everolimus salgılayan eriyen stentler (bioresorbable vascular scaffold - BVS) ile tedavi edilmesi kısa dönem takipte güvenilir ve etkilidir. Bu çalışma KTT lezyonlarının BVS ile tedavisinin bir yıllık klinik ve anjiyografik sonuçlarını araştırmayı hedeflemektedir.
Yöntemler: Bu çalışmaya 30 hasta alındı, 35 KTT lezyonu başarıyla tedavi edildi. Kantitatif koroner anjiyografi (KKA) ortalama 402 günlük takip süresi sonucunda yapıldı. Primer sonlanım noktaları her sebepten ölüm, kardiyak ölüm, hedef damara bağlı ölümcül olmayan miyokart enfarktüsü, hedef damar revaskülarizasyonu (HDR), semptom oluşturan hedef lezyon revaskülarizasyonu (HLR) ve BVS trombozu olarak belirlendi.
Bulgular: Kantitatif koroner anjiyografi analizinde minimal lümen çapı 2.14±0.50 mm, geç lümen kaybı 0.38±0.54 mm olarak ölçüldü. Ortalama 542 günlük takip süresince bir kardiyak ölüm, beş HDR ve üç HLR saptandı. BVS trombozu gelişmedi.
Sonuç: KTT tedavisinde Absorb BVS kullanımı orta dönem takipte güvenilir ve etkilidir. Geç lümen kaybı ilaç salınımlı stentler ile benzer bulunmuştur.

Amaç: Çeşitli durumların koroner arter çapları (KAÇ) üzerine etkisi, önemli bir araştırma konusudur ve aort kapak hastalıklarının etkisi ile ilgili veriler kısıtlıdır. Bu çalışmada, aort yetersizliğinin (AY) ve aort darlığının (AD) KAÇ üzerine etkisini incelemeyi amaçladık.
Yöntemler: Toplam 95 hastanın (sadece AY’si olan 35, sadece AD’si bulunan 30 ve kapak hastalığı olmayan 30 kontrol hastası) koroner arter çapları hesaplandı. Ciddi koroner arter hastalığı, eşlik eden orta-ileri ek kapak hastalığı olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Ana koroner arterlerin ortalama çapı kantitatif koroner arteriyografi ile hesaplandı.
Bulgular: Üç çalışma grubu temel karakteristikler açısından benzerdi. Sol ana koroner arter çapı AY grubunda, AD grubuna göre daha geniş bulundu (2.66±0.57 mm/m2 ve 2.36±0.49 mm/m2; p=0.015). Sol ön inen arter ve sirkumfleks arter çapları AD ve AY grupları arasında benzerken, kontrol grubuna göre daha geniş bulundu. Sağ koroner arter çapı AY grubunda kontrol grubuna göre daha geniş olmasına rağmen AD ile kontrol grubu arasında anlamlı farklılık bulunmadı.
Sonuç: Çalışma bulgularımızda koroner arter çaplarının AY grubunda, AD grubuna göre daha geniş olmaya meyilli olduğu gösterilmiştir. Koroner arter çapları üzerine etkili faktörleri inceleyen ileri araştırmalar, AY ve AD grupları arasındaki farklılığı ve mekanizmasını ortaya koyması bakımından yararlı olacaktır.

Amaç: Transkateter aort kapak implantasyonu (TAKİ) açık kalp cerrahisi için yüksek riskli olan ciddi aort darlıklı hastalarda yüz güldürücü sonuçlar sağlamıştır. Bu yazıda ikinci kuşak bir TAKİ cihazı olan Edwards SAPIEN 3 kapak ile TAKİ yapılan hastalardaki sonuçları değerlendirmeyi amaçladık
Yöntemler: Kasım 2014’den Haziran 2016’ya kadar geçen sürede, Türkiye’deki en fazla olgu çalışmasına sahip olan Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde yüksek riskli 31 hastaya balonla-genişleyebilen S3 kapak takıldı.
Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 76.1±12.6 yıl idi. Ortalama Göğüs Cerrahları Birliği (STS) ve lojistik Kardiyak Operatif Risk Değerlendirmesi için Avrupa sistemi (EuroSCORE) skorları sırasıyla %7.8±3.1 ve %31.4±17.6 idi. S3 kapak lokal (n=29) ve genel (n=2) anestezi altında 27 hastaya femoral yaklaşımla, 4 hastaya subklaviyen yaklaşımıyla yerleştirildi. İşlem başarı oranı %100 idi (23 mm, n=7, 26 mm, n=16, 29 mm, n=8). Paravalvüler aort yetersizliği (PAY) 29 (%93.6) hastada ya hiç yok ya da önemsiz derecede, 2 (%6.4) hastada ise hafif derecede idi. Kalıcı kalp pili implantasyonu (KKPİ) işlem esnasında sadece 2 (%6.4) hastaya yapıldı ve hastane-içi ölüm, işlem esnasında KKPİ de yapılan sadece 1 (%3.2) hastada gerçekleşti.
Sonuç: Edwards Sapien 3 kapak yüksek oranda cihaz başarısı ve düşük oranda PAY, periferik vasküler komplikasyon ve yeni KKPİ ihtiyacı ile ilişkilidir.

Amaç: Çalışmamızın amacı kalp yetersizliği (KY) olan hastalarda vitamin D düzeyi ile kardiyak resenkronizasyon tedavisine (KRT) cevap arasında ilişki olup olmadığını araştırmaktır.
Yöntemler: Çalışmaya, NYHA sınıf II-III, QRS süresi ≥120 msn, ejeksiyon fraksiyonu <%35 (ortalama %27.1±4.4) olan ve KRT uygulanan 57 (ortalama yaş 60.47±13.09 yıl) KY hastası alındı. Tüm hastalar KY açısından uygun tedavi alıyordu. Tedavi öncesine göre altıncı aydaki sol ventrikül sistol sonu hacmi >%15 azalan hastalar KRT’ye yanıt vermiş kabul edildi. Vitamin D düzeyleri KRT öncesi ELISA yöntemiyle ölçüldü.
Bulgular: Elli yedi hastadan 34’ü (%59.6) KRT’ye yanıt verdi, 23’ü (%40.4) KRT’ye yanıt vermedi. Bazal özellikler, laboratuvar bulguları ve ekokardiyografik veriler yanıt veren ve vermeyen hasta gruplarında benzerdi. Vitamin D düzeyi, yanıt vermeyen gruptaki hastalara göre yanıt veren grupta yüksek bulundu (26.17±7.5 ve 21.15±5.9; p=0.009). Çalışmamızda yaş, hipertansiyon, diyabetes mellitus, iskemik kardiyomiyopati, QRS morfolojisi ve süresi, vitamin D ve B-tipi natriüretik peptid (BNP) düzeyleri KRT’ye yanıt ile ilişkili bulundu. Çok değişkenli regresyon analizinde QRS süresi, BNP ve vitamin D düzeyleri bağımsız öngördürücüler olarak bulundu [QRS süresi: odds oranı (OO) 1.047 (güven aralığı - GA: 1.019–1.417), p=0.006; BNP OO: 0.997 (GA: 0.994–0.999), p=0.029; vitamin D OO: 1.121 (GA: 1.011–1.242), p=0.030].
Sonuç: Çalışmamızda işlem öncesi bakılan vitamin D düzeyi, BNP’den bağımsız olarak KRT’ye yanıtın bir öngördürücüsü olarak bulunmuştur.

Amaç: Bu çalışmada, ciddi kapak işlev bozukluğu olmayan tek başına biküspit aort kapağı (BAK) bulunan hastalarda sol atriyum (SA) mekanik işlevlerini ve atriyal ileti zamanlarını (AİZ) değerlendirdik, ayrıca SA işlevleri ve aort esneklik parametreleri arasındaki ilişkiyi araştırdık.
Yöntemler: Çalışma popülasyonumuz tek başına BAK bulunan 34 hasta (ortalama yaş 34±13 yıl) ile yaş ve cinsiyet açısından uyumlu 29 sağlıklı gönüllüden (ortalama yaş 30±10 yıl) oluşmaktaydı. Sol atriyum hacimleri iki düzlemli alan uzunluk yöntemi kullanılarak ölçüldü. Ayrıca SA aktif, pasif boşalma hacimleri ve fraksiyonları hesaplandı. Atriyum içi ve atriyumlar arası AİZ’ler doku Doppler görüntüleme kullanılarak ölçüldü. Aort gerilimi, aort sertlik indeksi, aort gerilebilirliği ve aort esneklik katsayısı gibi aort esneklik parametreleri hesaplandı.
Bulgular: Sol atriyum çapı, en yüksek hacmi, atriyum sistolü öncesi hacmi ve SA aktif boşalma fraksiyonu BAK hasta grubunda anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla, 33.2±3.2 mm ve 34.9±2.8 mm, p=0.030; 16.2±4.6 mL/m2 ve 19.8±4.8 mL/m2, p=0.004; 10.2±3.7 mL/m2 ve 12.1±4.9 mL/m2, p=0.029; %30.4±12.0 ve %39.9±11.8, p=0.003). Atriyal ileti zamanları her iki grup arasında benzerdi. Biküspit aort kapağı hasta grubunda; aort gerilebilirliği anlamlı olarak düşükken, aort sertlik indeksi ve aort esneklik katsayısı anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla, 8.1±4.6 [10-6cm2dyn-1] ve 5.1±3.6 [10-6cm2dyn-1], p=0.006; 4.1±2.8 ve 7.3±4.9, p=0.003; 3.6±2.8 [dyn.cm-2106] vs 5.9±3.9 [dyn.cm-2106], p=0.010). Korelasyon analizinde SA aktif boşalma fraksiyonu, aort sertlik indeksi ve mitral A dalga hızı ile anlamlı derecede ilişkiliydi (sırasıyla, r=0.431; p<0.001, r=0.304; p=0.016).
Sonuç: Bizim çalışmamız tek başına BAK bulunan hastalarda AİZ’ler korunurken, SA mekanik işlevlerinin ve aort esneklik parametrelerinin bozulduğunu gösterdi. Dahası, SA mekanik işlevlerinin aort esneklik parametreleriyle ve mitral A dalga hızıyla anlamlı derecede ilişkili olduğu bulundu.

İyatrojenik femoral arter psödoanevrizması olan 52 yaşındaki hastanın tedavisi, ultrasonografi eşliğinde perkütan trombin enjeksiyonu esnasında trombinin arteriyel sisteme kaçışını engellemek amacıyla femoral arterde anevrizma boynu seviyesinde anjiyografik olarak balon şişirilerek gerçekleştirildi.

Bu yazıda, vertebral arter ve brakiyal arterin ikili antiembolik filtre ile koruma altına alınması suretiyle yapılan reolitik trombektomi (AngioJet sistemi) yanında doğrudan stent yerleştirilen bir subklavyen arteri tromboembolizm olgusu sunuldu.

Bu yazıda, sağ femoral arter girişiyle gerçekleştirilmiş sağ ayak bileğinde koroner balon anjiyoplastisi sonrası lokalize ağrı, allodini, hiperpati ve şişlik gelişen 55 yaşındaki erkek olgu sunuldu. Kemik taraması kompleks bölgesel ağrı sendromu tanısını doğruladı. Fizyoterapist yardımlı egzersizle birlikte çeşitli ağrı kesiciler verilmiştir. Bu hasta, sağ transfemoral yaklaşımla yapılan koroner balon anjiyoplastisi sonrası işlem komplikasyonu olarak kompleks bölgesel ağrı sendromu ile bildirilen ilk olgudur.

Elli altı yaşındaki bir kadın hasta sol supraklaviküler nabazanlı kitle varlığı nedeniyle sevk edildi. Tanıdan emin olmak için ileri araştırmalar yapıldı. Anjiyografi ve bilgisayarlı tomografi de çekildi. Torasik aorta görüntüsü bilinmeyen ve tedavi edilmemiş aort koarktasyonunu akla getirdi. Aort kavsinde aort elongasyonuna bağlı ikinci bir aort darlığı saptandı. Karmaşık aort anatomisi ve tortiozite nedeniyle endavasküler yaklaşım mümkün olmadı. Başarılı açık cerrahi onarım gerçekleştirildi. Primer aort koarktasyonuyla ilişkili istmus anevrizması erişkinlerde istisnai bir bulgudur. Tanı geciktiğinde yaşamı tehdit edici bir durumdur. Yönetimi, tedavisi çelişkili ve zordur.

Gebeliğin 28. haftasında 1250 gram doğmuş olan bebeğin umbilikal ven kateteri (UVK) koparak sağ atriyuma ilerlemiştir. Kateterin 7 cm’lik parçasının inferiyor vena kavadan sağ atriyuma ilerlediği saptandı. Floroskopi altında kobra kateter ve snare tel kullanarak perkütan kardiyak kateterizasyon ile kateter komplikasyonsuz çıkarıldı. Umbilikal ven kateterin kopması ve embolizasyonu nadir fakat ciddi bir komplikasyondur. Bu yazıda, çok düşük doğum ağırlıklı yenidoğanda kopmuş ve embolize olmuş kateterin perkütan endovasküler yolla başarılı şekilde çıkarılması sunuldu.

Trakeal bronş trakeadan veya ana bronştan kaynaklanan ve üst lob bölgesine doğru yönelen çeşitli bronş anomalilerini içerir. Pediyatrik popülasyonda insidansının %1-3 arasında değiştiği bildirilmiştir. Genellikle kostovertebral anomaliler, doğumsal havayolu ve akciğer anomalileri, vasküler anomaliler ve doğumsal kalp defektleriyle ilişkilidir. Bu yazıda, trakeal sağ üst lob bronşu, sağ aort kavsi ayna görüntüsü dallanması ve inominat vene sol üst pulmoner venin normal dışı girişi olan 14 yaşındaki bir kız hasta sunuldu.