Makale Özeti | Tam Metin PDF

Çalýþmamýzda, egzersiz ve toparlanma döneminde kalp hýzýna baðlý olarak ST -segment çökmesi kinetiði ve derecesindeki deðiþimleri gösteren yeni bir egzersiz testi indeksinin (Stres-Toparlanma Ýndeksi (STÝ)) egzersiz Tl-201 sintigrafisindeki yüksek riskli hastalarý öngörmedeki deðerini araþtýrdýk. Miyokard infarktüsü geçirmemiþ 122 olguya Bruce protokolüne göre semptomla sýnýrlý treadmill egzersiz testi ve Tl-201 SPECT görüntüleme uygulandý. Her test sonunda, en fazla ST-segment çökmesinin görüldüðü derivasyon STÝ'nin hesaplanmasý amacýyla ileri analiz için seçildi. Kalp hýzlarý ve bunlara karþýlýk gelen ST çökmesi deðerleri daha önce geliþtirilen bilgisayar programýna veri olarak girildi ve STÝ deðerleri otomatik hesaplandý. SPECT görüntüler 20 segmentli modelde deðerlendirildi ve her hastada redistribüsyon defekti (RD) görülen segment sayýsý belirlendi. RD sayýsýna göre de olgular düþük risk grubu (RD<5, n=88) ve yüksek risk grubu (RD?5, n=34) þeklinde ikiye ayrýldý. Bu gruplarýn ortalama STÝ deðerleri sýrasýyla 5.5±13 ve -19.8±15 mm. vuru/dk bulundu (p<0.0001). Yine Tl-201 sintigrafisindeki yüksek risk bulgularýndan artmýþ akciðer tutulumu ve sol ventrikül dilatasyonu görülenlerde görülmeyenlere göre daha düþük STÝ deðerleri elde edildi (-22.3 ± 14 vs. -5.5±12 mm. vuru/dk, p<0.0001; -24.2±13 vs. -6.1±14 mm. vuru/dk; p<0.0001). ?-5 mm.vuru/dk deðeri yüksek riskli hastalarýn tanýsýnda kriter alýndýðýnda %82 duyarlýlýk ve %94 özgüllük ile diðer standart egzersiz parametrelerinden daha yüksek taný deðerleri elde edildi. Sonuç olarak, STÝ'nin koroner arter hastalýðýnýn fonksiyonel önemini gösteren, yüksek riskli hastalarýn tanýsýnda kullanýlabilecek yeni bir parametre olduðu kanýsýna varýldý.

W e sought to determine the value of a new exercise testing index (Stress-Recovery Index (SRI)) combining information on the amount and kinetics of ST depression in the heart rate domain during exercise and recovery to detect high-risk patients on exercise TI-201 scintigraphy. 122 cases without previous myocardial infaretion underwent symptomlimited treadýnili exercise testing and Tl-201 SPECT imaging. At the end of each test, the lead exhibiting the greatest ST depression was selected for fýýrther analysis to calculate the SRI. Heart rate and corresponding ST segment values were entered in a formerly-designed computer program to automaticaUy calculate SRI values. SPECT images were divided into 20 segments and the number of segments with redistribution defect (RD) were identifýed per patient. Patients were divided into 2 groups as the low-risk group (RD<5, n=88) and the high-risk group (RD~. n=34). The mean SRI of the 2 groups were 5.5±13 and -19.8±15 mm. beats.min-1, respectively (p<0.0001). Moreover, patients with increased lung uptake and left ventricular dilatation indicating high risk at Tl-20 1 scintigraphy had lower SRI values compared to those without (-22.3±14 vs. -5.5±12 mm. beats.min- 1, p<0.0001; -24.2±13 vs.- 6.1±14 mm.beats.min-1; p

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Konjenital kalp hastalýklarýnýn (KKH) toplumda görülme sýklýklarý ile bunlara eþlik eden diðer kardiyak malformasyonlarýn bilinmesi, bu hastalýklarýn tanýsýnda deðer taþýmaktadýr. Bu çalýþma Türkiye'de genç eriþkin erkek nüfusundaki KKH sýklýðýný saptamak amacýyla yapýlmýþtýr. Çalýþma grubunu, 1972-1975 doðumlu olup, askerlik görevi için baþvurmuþ veya askerlik görevini yapmakta olan 1919813 erkek birey oluþturmuþtur. Bu sayý, 1990 yýl genel nüfus sayýmýna göre bu yýllar arasýnda doðup, hayatta olan erkek nüfusun yaklaþýk %73'ünü oluþturmaktadýr. Bu bireylerden tarama sýrasýnda kardiyak patolojisi olduðu düþünülenlerle, kardiyak yakýnmasý veya öyküsü olanlar kardiyoloji kliniklerine sevk edilmiþ ve ileri tetkik yöntemleriyle incelenmiþlerdir. Bu hastalara ait tanýlar retrospektif olarak taranmýþ ve KKH'larý kaydedilerek istatistiki olarak deðerlendirilmiþtir. Mitral kapak prolapsusu, interatriyal septum anevrizmasý, gradient vermeyen subaortik membran, biküspid aorta, sol ventrikül yalancý tendon çalýþma kapsamý dýþýnda tutulmuþtur. Sonuç olarak, saptayabildiðimizi KKH insidans çalýþmalarý içinde incelenen birey sayýsý en fazla olan bu çalýþma sonunda toplam 1407 (%0.07) hastada KKH belirlenmiþtir. Bu hastalar içinde en sýk rastlanan KKH atriyal septal defekt (%35) olup, bunu ventriküler septal defekt (%26), pulmoner stenoz (%13), Fallot tetrolojisi (%4.7), duktus arteriosus açýklýðý (%4.5) izlemektedir.

Knowing about relative frequencies of congenital heart disease (CHD) and coexisting cardiac malfonnations has diagnostic importance, inasmuch as common 1esions should be considered before rarer lesions. The aim of this study is to determine the ineidence of CHD in male, young adults in Turkey. 1919813 male, bom in 1972- 1975 were examined during their military duty. The ones who were suspected or complaints or history to have cardiovascular disease were evaluated further in cardiology cilinics of different military hospitals. The patients who have CHD were determined retrospectively. Mitral valve prolapsus, interatrial septal aneurysm, bicuspid aortic valve, subaortic membrane w ithout gradient and left ventricular false tendon were excluded. We detected 1407 (%0.07) patients to have CHD. At least one of three commonest CHDs, atrial septal defects (%35) ventricular septal defect (%26), and pulmonary stenosis (%13) was detected in nearly %75 of these patients.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Bu çalýþmada, kardiyopulmoner bypass (CPB) altýnda koroner arter bypass greft (CABPG) operasyonu uygulanan olgulara preoperatif verilen nitrovazodilatörlerin nitrik oksit (NO) - cGMP yolu üzerine etkisini araþtýrmayý amaçladýk. Koroner arter bypass uygulanan 30 olgunun anginasý olan 15'ine preoperatif isosorbiddinitrate verilip, nitrat grubu; anjinasý olmayan 15 olgu ise nitratlý ilaçlarý kesilerek kontrol grubu olarak alýndý. CPB öncesi ve sonunda sað atriumdan alýnan kan örneklerinde plazma cGMP seviyeleri araþtýrýldý. Her iki gruptaki olgularýn yaþ, cinsiyet, aðýrlýk, aort kross klemp süresi ve CPB süresi arasýnda istatistiksel olarak fark yoktu. Nitrat grubunda CPB öncesi ortalama plazma cGMP seviyesi (5.760±0.572) pmol/ml, kontrol grubunda (2.780±0.366) pmol/ml, CPB sonrasý ise nitrat grubunda (7.770±0.304) pmol/ml, kontrol grubunda (3.660±0.280) pmol/ml bulundu (p<0.001***). Her iki grupta da CPB sonrasý ortalama plazma GMP seviyesi artarken, nitrat grubunda bu artýþ daha belirgindi (p<0.01). CPB bazal NO salýnýmýna ve NO - cGMP yolu üzerine arttýrýcý etki yapmaktadýr.

This study, aimed to evaluate the effect of nitrovasodilators on the pathway of nitric oxideguanosine monophosphate (cGMP) administrated preoperatively to patients under going coronary artery bypass grafting under cardiopulmonary bypass (CPB). Of 30 cases who underwent coronary artery bypass grafting, 15 were administrated isosorbieder dinitrate preoperatively, and 15 cases with out angina pectorisa were weaned from nitrated drugs and remained as a control group. Before and after CPB, plasma cGMP levels of blood samples taken from coronary sinus were measured. The two groups disclosed no statistically significant difference between mean data regarding age, sex, weight, aortic cross clamp time, and CPB time. Results: In the nitrate group, the mean plasma cGMP !eve! before CPB was measured as 5.76 ± 0.57 pmol/ml, and that of the control group was measured as 2.78±0.3 pmol/ml, while after CPB the mean plasma cGMP !eve! was 7.77±0.30 prnol/mJ in the nitrate group and 3.66±0.20 in the control group (p

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Diltiazemin, koroner anjiyografi yapýlan hastalarda, kontrast maddeye baðlý nefropatiyi önlemedeki olasý etkisini görmek amacýyla toplam 100 hastada böbrek hemodinamiði ve idrarla enzim atýlýmýný ölçtük. Hastalar rastgele düzenle diltizem (51) veya kontrol (49) gruplarýna ayrýldý. Her hasta iþlemden bir gün önce 24 saatlik idrarýný topladý. Koroner anjiyografi iþleminden 15 dakika önce diltiazem grubundaki hastalara 0.25 mg/kg (ençok 25 mg) i.v. diltiazem yapýldý, kontrol grubundakilere ise hiçbir ilaç verilmedi. Her iki gruba da standart yöntemle tanýsal amaçlý sol ventrikülografi ve selektif koroner anjiyografi yapýldý. Ýþlem sonrasý hastalar iki gün süreyle hastanede yatýrýldýlar ve 48 saat süreyle idrarlarý toplandý. Her hastada bazal 1. ve 2. gün olmak üzere idrar hacimleri saptandý, kreatinin klirensleri ve fraksiyone sodyum atýlýmlarý hesaplandý ve idrarla atýlan alanýn aminopeptidaz, N-asetil-b-D-glukozaminidaz ve anjiyotensin dönüþtürücü enzim aktiviteleri ölçüldü. Diltiazem tubuler zedelenmenin göstergesi olan idrarla enzim atýlýmý üzerinde herhangi bir azaltýcý etki göstermedi, ancak serum kreatinin düzeylerinde radyokontrast maddeye baðlý gözlenen artýþý etkin biçimde önledi. Bu veriler diltiazemin radyokontrast maddeye baðlý böbrek zedelenmesini engellemede etkin olabileceðini düþündürmektedir. Glomerul filtrasyon hýzýnýn daha hassas bir yöntemde ölçüldüðü ve daha uzun süreli ve/veya yüksek doz diltiazem ile yapýlacak ileri bir çalýþma kalsiyum antagonistlerinin radyokontrast nefropatisindeki koruyucu rolünü göstermede etkili olacaktýr.

In order to evaluate the possible protective effect of single-dose diltiazem injection on contrast-induced renal injury, we measured urinary enzymes and renal hemodynamics in both a control group (n:49) and a diltiazem group (n:5l) in 100 patients undergoing angiocardiography. Each patient collected 24 hour urine. The dilitiazem group received diltiazem i.v. single dose of 0.25 mg/kg (max 25 mg). No medications were given to the controls. Fifteen minutes Jater diltiazem patients were taken to the operation table and the angio cardiographic examination was performed. After the study patients were hospitalized and urine was collected in the following 48 hours. In each 24 hours sample (baseline, day 1, day 2), urine volumes were carefully noted. Creatinine elearence and fractional sodium exeretian (FENA) were calculated and, urine alan ine aminopeptidase N-Acetyl-B-Dglucosaminidase, and angiotensin converting enzyme activity were measured. Diltiazem did not create any changes in the markers representative of contrast-induced tubulotoxicity. However, serum erea tÝnine levels reduced significýýntly after contrast media in the diltiazem group. These data imply that diltiazem may be of importance in preventing contrast-induced renal injury. A further study, in which a more sensitive test for glomerular filtration rate is used and diltiazem is given in a longer period and/or higher dose should be performed in order to determine the exact role of calcium antagonists in renal protection against contrast-media nephrotoxicity.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Sað atriyumu sol atriyumdan ayýran septumun (interatriyal septum) ortasýnda fossa ovalis adýný alan hafif bir çukurluk ve bunun hemen altýnda, kimi zaman doðumdan sonrada açýk kalabilen foramen ovale bulunur. Patent foramen ovale (PFO) transözofajiyal ekokardiyografinin (TÖE) kullanýma girmesi ile daha iyi tanýnýr hale gelmiþ ve özellikle serebrovasküler olaylar (SVO) için bir risk faktörü olduðu deðiþik yüzdelerde bildirilmiþtir. Bu çalýþmada SVO geçirmiþ veya SVO dýþý deðiþik endikasyonlarla TÖE incelemesi yapýlan olgularda PFO sýklýðýný ve serebral emboli iliþkisini araþtýrmayý amaçladýk. Çalýþma grubu SVO geçiren ve/veya deðiþik endikasyonlarla TÖE incelemesi yapýlan, yaþ ortalamasý 48.17±15.88 ve yaþ aralýðý 14-89 olan 700'ü erkek (%40.9), 10124si kadýn (%59.1) 1712 olgudan oluþtu. Her olguya kontrast çalýþma uygulandý. Kontrast madde olarak serum fizyolojik kullanýldý. Romatizmal kapak hastalýðý saptanan 583 hasta çalýþma dýþý býrakýldý. Kalan 515'i erkek (%45.6), 614'ü kadýn (%54.4) 1129 olgu 4 gruba ayrýldý: Grup I: SVO, emboli nedeniyle TÖE istenen 14-40 yaþlarý arasýnda 42 olgu (16 erkek, 26 kadýn). Grup II: SVO, emboli nedeniyle TÖE istenen 41-89 yaþlarý arasýnda 191 olgu (95 erkek, 96 kadýn). Grup III: Kontrol grubu olarak deðiþik nedenlerle TÖE istenen 14-40 yaþlarý arasýnda 338 olgu (130 erkek, 208 kadýn). Grup IV: Kontrol grubu olarak deðiþik nedenlerle TÖE istenen 41-89 yaþlarý arasýnda 558 olgu (274 erkek, 284 kadýn). 1129 olgunun 99'unda (%8.8) PFO saptandý. (I. Grupta 10, II. Grupta 11, III. Grupta 38 ve IV. Grupta 40 olgu) Ýnme geçiren Grup II ile Grup IV arasýnda istatistiki olarak anlamlý fark bulunmazken Grup I ile Grup III arasýnda (p=0.03) anlamlý bir fark saptandý. Çalýþmamýzda nonvalvüler olgular içinde PFO insidansý % 8.8 idi. Genç inmeli grupta PFO sýklýðý anlamlý olarak yüksekti. TÖE istenen hastalara etiyolojiyi araþtýrarak gelecekte olabilecek olaylarý önlemek ve tedaviyi yönlendirmek amacýyla kontrast çalýþma yapýlmasýnýn gereklidir.

We searched for patent foramen ovale (PFO) ýn patients referred to our echocardiography department for various indications. The study consisted of 1712 patients referred to transesophageal echocardiographic (TEE) examination between May 1995 and June 1998. Patients were evaluated in three groups according to their TEE indication. Five-hundred eighty-three patients who had valvular heart disease were excluded. Group I consisted of 42 patients (16 men, 26 women) under 40 years of age who were evaluated for a potential source of cardiac emboli. Group ll included 191 patients (95 men, 96 women) over 40 years of age who were likawise evaluated for a potential source of cardiac emboli. Group m consisted of 338 patients u nder 40 years of age ( 130 men, 208 women) sent for indications other than cardiac embolic source. Group IV consisted of remaining 558 patients over 40 years of age (274 men, 284 women) who were also, sent for indications other than evaluation of cardiac embolic source. PFO was evaluated by contrast study which was done with agitated saline injected into antecubital vein, and right-to-left shunting was evaluated in the fýrst 3-5 cardiac cycles with and without Valsalva maneuver. Results: Overall PFO was seen in 99 of ý 129 patients (8.8%) watherees it occurred in 10 (23.8%), ýl (5.8%), 38 (I 1.2%), and 40 (7.2%) patients in Group I, ll, ýn, and IV, respectively. Thaugh no statistically significant difference existed between Group II and Group IV, significant differences were found between Group I and Group ill (p<0.03). In conclusion, PFO is seen in approximately 8.8% of patients referred for young er patients with stroke are more bik:ely to reveal PFO than other groups. W e recommend that TEE and saline contrast study be done in young stroke patients.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Bu çalýþmada amaç tredmil egzersiz testi (TET)'nde egzersizle oluþan QRS eksen deðiþiklikleri ve patolojik ST depresyonlarý ile anjiyografik olarak saptanan koroner arter darlýðýnýn lokalizasyonu arasýndaki iliþkiyi araþtýrmaktýr. Çalýþma kapsamýna TET'i pozitif olarak deðerlendirilen ve tek damarda kritik lezyonu olan 35 koroner hastasý ile TET'i normal olan 10 saðlýklý olgu alýndý. Tek damar hastalarý lezyon lokalizasyonlarýna göre üç gruba ayrýldý (LDA, CX, RCA). Tek damar hastalarýnda egzersiz ile oluþan ST depresyonlarý ve QRS eksen deðiþiklikleri ve sorumlu damarla olan iliþkisi deðerlendirildi. Egzersiz ile oluþan ST depresyonlarýnýn görüldüðü derivasyonlar açýsýndan karþýlaþtýrýldýðýnda gruplar arasýnda anlamlý farklýlýk saptanmadý (p>0.05). Koroner arter hastalarýnda oluþan eksen deðiþiklikleri, damar tutulumlarýna göre ayrý ayrý kontrol grubuyla karþýlaþtýrýldýðýnda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk saptandý (p<0.001). Sol eksen sapmasý (?10°) sadece sol ön inen arter lezyonu olan hastalarda görüldü ve sað koroner, sirkumfleks arter ve kontrol grubuyla karþýlaþtýrýldýðýnda anlamlý farklýlýk saptandý (p<0.05). Egzersizle oluþan sol eksen sapmasýnýn sol ön inen arter lezyonunu göstermede duyarlýlýðý %45, özgüllüðü %100 olarak bulundu. Koroner arter darlýðýnýn lokalizasyonunun saptanmasýnda egzersizle oluþan ST depresyonunun iyi bir belirleyici olmadýðý ancak egzersizin neden olduðu sol eksen sapmasýnýn sol ön arter lezyonu olan hastalarda oldukça özgül bir belirleyici olduðu sonucuna varýldý.

The purpose of this study is to determine the relationship between the localization of coronary artery obstructions obtained angiographically and exercise induced ST depression and QRS axis shift during treadýnili exercise test. Thirty-five patiends with one vessel disease and positive treadýnili test and 1 O cases w ith negative treadýnili test (contral group) were stadied. In patients with one vessel desease, exercise induced ST segment depression, QRS axis shift and relationship between the responsible vessel were evaluated. There was no significant difference between exercise induced ST segment depression and the Iocalitazion of coronary artery obsturction (p>0.05). But there was significant difference in exerice induced left axis shift (> 1 0°) between patients, w ith Ieft anterior descending artery (LAD) disease and right coronary artery disease, circumflex artery disease, control group (p<0.05). In patients with LAD disease, exerice induced left axis shift had a sensitivity of 45% nd specificity 100%. We concluded that exercise induced ST depression is not a usefull marker in localizing coronary artery obstructions but exercise induced left axis shift is a highly specific marker in patients with LAD disease.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Çift odacýklý sað ventrikül (ÇOSV), sað ventrikül obstrüksiyonlarýnýn yaygýn olmayan bir nedenidir. ÇOSV'ün, sað ventrikül çýkýþ yolu darlýklarýnýn (SVÇYD) diðer nedenleriyle ayýrýcý tanýsý çok önemlidir. Bu hastalarýn % 80'inde membranöz ventriküler septal defekt (VSD) de bulunur. Septumda anevrizmatik bir poþ, membranöz septum anevrizmasý (MSA) da görülebilir. Biz Aralýk 1996 ile Nisan 1998 tarihleri arasýnda ÇOSV patolojisi olan 5 olguyu takip ve tedavi ettik. Bu olgularýn ameliyat öncesi tanýlarý, ilk 3 olguda sýrasýyla, VSD + MSA, VSD + PS, VSD + aort yetersizliði iken, dördüncü ve beþinci olgularda ÇOSV + VSD idi. Ortalama yaþlarý 16 olan hastalarýn dördü kadýn biri erkekti. Operasyonlarda, ilk 3 olgunun operasyon öncesi tanýlarýna ek olarak ÇOSV saptandý. Dördüncü ve beþinci olgularýn intraoperatif tanýlarý preoperatif taný ile uyumlu idi. Ameliyatta anormal fibröz ve müsküler bantlarýn rezeksiyonu ile birlikte diðer patolojiler de giderildi. Onarýmý takiben intraoperatif direkt basýnç ölçümünde sað ventrikülün iki odacýðý arasýnda ortalama 7 mmHg gradient kaldýðý görüldü. Ýnterventriküler septumda þant yoktu. ÇOSV'ün preoperatif tanýsý çok önemlidir. Ayýrýcý tanýda her zaman akla getirilmelidir. Yetersiz ya da yanlýþ bir taný, cerrahi tedavinin de yetersiz veya hatalý olmasýna ve hastanýn prognozu açýsýndan geri dönülemez sonuçlara yol açabilecektir.

Double-chambered right ventricle (DCRV) is an uncommon form of right ventricular obstruction. The differential diagnosis of DCRV from other causes of right ventricular outflow tract obstruction is very important. Concomitant membranous ventricular septal defect is found in at least 80 percent of patients. There may be an aneurysmatic pouch in the septuro (MSA). Between December I 996 and April 1998, we operated on five cases of DCRV. Preoperative diagnoses of the first three patients were VSD+MSA, VSD+PS, and VSD+AI, respectively. The diagnosis of DCRV+VSD was established in only the fourth and fifth cases. Mean age of the patients was I 6, and fo ur of the were female. Resection of the anomalous fibrous and muscular bundles and patch closure of the ventricular septal defect was performed in all patients. Concomitant aortic valve replacement was undertaken in one case. Post-repair direct pre~s ure measurements revealed an average gradiyent of 7 mm Hg between the inlet and outlet portions of the right ventricle. Direct measurements of the oxygen saturations showed no shunt on the interventricular septum. lt should be stressed that preoperative diagnosis of DCRV is very important to ensure a safe and adequate repair and to prevent irreversible consequences for the patient's prognosis.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Çalýþmada prmer hiperkolesterolemisi olan postmenopozal kadýnlarda simvastatinin tek baþýna ve postmenopozal hormon replasmaný tedavisiyle (HRT) birlikte serum lipid düzeylerine etkisinin incelendi. En az bir yýldýr postmenopozal dönemde olan ve A.B.D. NCEP önerilerine göre hiperkolesterolemi için farmakolojik tedavi endikasyonu bulunan 100 hasta çalýþmaya alýndý. Hastalar diyet tedavisine ek olarak sürekli kombine HRT (östrojen 0.625 mg/g ve medroksiprogesteron 2.5 mg/g) ve simvastatin 10 mg/g alanlar (grup A) (n:50); ve sadece simvastatin 10 mg/g alanlar (grup B) (n:50) olmak üzere iki koldan izlendi. Her iki grubun bazal, 3. ve 6. aydaki lipid düzeyleri ve yüzde deðiþim oranlarý karþýlaþtýrýldý. Bazal deðerler grup A ve B'de sýrasýyla; total kolesterol 240.0±28.0 ve 248.9 ± 28.2, LDL kolesterol 174.7 ± 25.6 ve 175.0±25.9, HDL kolesterol 37.2±5.0 ve 39.9±7.3 mg/dl idi. Her iki grupta bazal deðerlere göre 3. ve 6. ayda serum lipid profilinde olumlu yönde anlamlý deðiþiklik oldu. Ancak iki grup bazale göre deðiþim açýsýndan oranlandýðýnda grup A'da total ve LDL kolesterolün anlamlý olarak daha fazla düþtüðü, HDL kolesterolünse anlamlý olarak daha fazla arttýðý bulundu. Grup A'da total kolesterol 3. ve 6. ayda sýrasýyla % -12.3 ± 7.0 ve % -14.6 ± 7.7 azalýrken bu oranlar grup B'de % -8.9 ± 6.2 ve % -11.3 ± 7.4 idi (p<0.01 ve p<0.05); benzer þekilde LDL kolesterol de 3. ve 6. aylarda grup A'da sýrasýyla % -19.0 ± 10.6 ve % -23.3 ± 9.7 azalýrken grup B'de % -13.2±10.4 ve % -15.8±12.3 oranýnda azalma gösterdi (p<0.005 ve p<0.005). HDL kolesterol ise yine sýrasýyla grup A'da % 14.6±11.8 ve 21.3 ± 15.2 oranýnda artarken, grup B'de % 9.8 ± 11.8 ve % 11.1±12.5 oranýnda artýþ gösterdi (p<0.005 ve p<0.005). Ayrýca hem 3. hem de 6. ayda LDL kolesterolü itibarýyla tedavi hedefine ulaþan hasta sayýsý grup A'da anlamlý olarak daha fazla bulundu. Trigliserid düzeyindeki azalma oraný 3. ayda grup A'da anlamlý olarak daha fazla olmakla birlikte 6. ayda bu farklýlýk gözlenmedi. Bu çalýþmada, postmenopozal kadýnlarda tek baþýna simvastatine oranla postmenopozal hormon replasmaný ve simvastatin kombinasyonunun hiperkolesterolemi tedavisinde daha etkin olabileceði sonucuna varýldý.

Purpose: To evaluate the effects of simvastatin alone or together with continuous combined hormone replacement therapy on the serum lipid profile in hypercholesterolemic postmenopausal wowen. Patients and Methods: One hundred hypercholesterolemic postmenopausal women were stratified to one of the two treatment arms; simvastatin 10 mg daily together with estrogen 0.625 mg and medroxyprogesterone 2.5 mg daily (group A) (n: 50) or simvastatin 10 mg daily (group B) (n:50). Serum total, low-density lipoprotein (LDL), and high-density lipoprotein (HDL) cholesterol and triglyceride levels were measured at baseline, at 3 and 6 months; and laboratory and elinical evidence of adverse events were monitored periodically throughout the study. Results: The initial mean (± SD) cholesterol values were as follows for groups A and B, respectively: total cholesterol 240.0±28.0 and 248.9±28.2 mg/di; LDL-cholesterol 174.7±25.6 and 1 75.1±25.9; HDL cholesterol 37.2±5.0 and 39.9±9.7.3 mg/d!. Compared with the baseline, total and LDL cholesterol levels decreased; and HDL cholesterol levels increased significantly at 3 and 6 months in both groups. However, the mean percent reduction in total cholesterol anad LDL~cholesterol was significantly greater in group A compared with group B both at 3 months (12.3±7.0% vs 8.9±6.2 %; p<0.01; and 19.0±10.6% vs 13.2±10.4 %; p<0.005, respectively) and at 6 months (14.6±7.7 % vs 1 1.3±7.4 %; p<0.05 and 23.3±9.7 % vs 15.8±12.3 %; p<0.005, respectively). The mean percent increase in serum HDL-cholesterol concentrations was also significantly greater in group A compared with group B at both times (14.6±1 1.8 % vs 9.8±1 1.8 %; p<0.005, at 3 months, and 21.3±15.2% vs l 1.1±12.5; p<0.005, at 6 months, respectively). Furthermore, significantly more patients in group A than in group B attained their target treatment goals dictated by the NCEP guidelines. Although the mean percent decrease in triglyceride levels was significantly greater in group in group A at 3 months, the significance disappeared at 6 months. Conclusion: The combination of simvastatin and continuous combined hormone replacement therapy seems to be more effective than sirnvastatin alone in the treatment of hypercholesterolemia in postmenopausal women.

Makale Özeti | Tam Metin PDF