İdiyopatik dilate kardiyomiyopatili hastalarda karvedilol tedavisinin koroner akım rezervine etkisi

AMAÇ
İdiyopatik dilate kardiyomiyopatili (İDK) hastalarda, vazodilatatör etkili, selektif olmayan bir beta-bloker olan karvedilolun koroner akım rezervine (KAR) etkisi araştırıldı.

ÇALIŞMA PLANI
Çalışmada İDK’li ardışık 24 hasta (17 erkek, 7 kadın; ort. yaş 57±11) değerlendirildi. Klinik ve hemodinamik stabilizasyonun sağlanmasının ardından, her hastada transtorasik ekokardiyografi ve KAR ölçümleri yapıldı ve karvedilol tedavisine (günde 2 kez 3.125 mg) başlanarak hedef doz olan günde iki kez 25 mg’ye çıkıldı. Yirmi üç hastada ortalama 11±3 hafta içinde hedef doza ulaşıldı. Ortalama 19±3 hafta uygulanan karvedilol tedavisinden sonra ekokardiyografi tekrarlandı ve başlangıçtaki ve dipiridamol infüzyonu sonrasındaki bulgular kaydedildi. Elde edilen klinik ve ekokardiyografik bulgular, atipik göğüs ağrısı nedeniyle incelenen 23 hastadan (13 erkek, 10 kadın; ort. yaş 55±4) oluşan kontrol grubuyla karşılaştırıldı.

BULGULAR
Kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, İDK’li grupta sol ventrikül diyastol sonu ve sistol sonu hacimleri, sol ventrikül kütle indeksi ve izovolümik gevşeme zamanı anlamlı derecede yüksek, ejeksiyon fraksiyonu anlamlı derecede düşük bulundu. Karvedilol tedavisinden önce, İDK’li grupta başlangıç diyastolik zirve akım hızı (DZAH) anlamlı derecede yüksek, KAR anlamlı derecede düşük idi; hiperemik DZAH ise iki grupta benzerdi. Karvedilol tedavisinden sonra sol ventrikül sistol sonu volümü anlamlı düşüş, ejeksiyon fraksiyonu anlamlı artış gösterdi. Başlangıç ve hiperemik DZAH değerlerinde görülen hafif düşüş anlamlı değildi; KAR’da ise düzelme görülmedi. Sonucu etkilemesi olası hız-basınç ürünü değerleri kovaryans analiziyle etkisizleştirilmesine rağmen, tedavi öncesi ve sonrası KAR değerlerinde değişme olmadı.

SONUÇ
Karvedilol tedavisinin İDK’li hastalarda koroner mikrovasküler fonksiyonları düzeltici etkisi yoktur.