Femoro-popliteal Arterlerdeki Kronik Total Oklüzyon Tedavisinde İopromid Bazlı Paklitaksel Kaplı Balonun On İki Aylık Sonuçları

Amaç: Femoro-popliteal arterlerin kronik total oklüzyonunun tedavisi için yeni bir iopromid bazlı paklitaksel kaplı balonun performansını ve sonuçlarını değerlendirmek için retrospektif bir çalışma tasarladık.

Yöntemler: Hastane görüntü kayıt sisteminden alt ekstrimite girişim işlemleri taranarak femoropopliteal kronik total oklüzyonu (<100 mm) olan hastalar çalışmaya dahil edildi. İlaç salınımlı periferik balonun genişliği ve uzunluğu, 1: 1'lik bir damar/balon oranı sağlayan ve lezyonu her iki uçta 10 mm aşacak şekilde yapılan işlemler çalışmaya alındı.

Bulgular: Toplamda 118 hasta çalışmaya alındı. Ankle-brakial indeks iyileşmesi olan hastaların oranı %89.8 saptandı. Ortalama ankle-brakial indeks başlangıçta 0.5 (0.4-0.7) ve 12 ayda 0.8 (0.7-0.9) idi (P < 0,001). Başlangıç ile 12 ay arasındaki Rutherford kategorisindeki değişiklikler istatistiksel olarak anlamlıydı (P < 0,001) ve hastaların çoğunluğunda (%77.9) bir düzeyden fazla iyileşme vardı. 12 ayda klinik odaklı hedef lezyon revaskülarizasyon oranı %13.5 (16/118) saptandı. Genel olarak, bir yıllık birincil açıklık oranı %86.4 saptandı. Majör ekstremite advers olay oranı %9.8 (16/162) saptandı. 14 hastada akut ekstremite iskemisi saptandı ve 2 hastaya amputasyon uygulandı.

Sonuç: Çalışmamız, ilaç kaplı balonların tek bir tedavi stratejisi olarak kullanımına odaklanan, randomize olmayan bir klinik çalışmadır. Kısa vadede ankle-brakial indeks iyileşmesi ve Rutherford sınıfında azalma sağlanmıştır. Çalışma sonuçlarımız revaskülarizasyon stratejisi hakkındaki bakış açımızı değiştirebilecek bilgiler sunabilir.

Anahtar Kelimeler: Ankle-brakial indeks, kronik total oklüzyon, ilaç kaplı balon, periferik arter hastalığı, Rutherford sınıfl, aması.