Çıkış noktasının taşınması: Uygunsuz sinüs taşikardisinde hedefin belirlenmesinde temassız haritalamanın avantajı

Bu yazıda, uygunsuz sinüs taşikardisi (UST) nedeniyle temassız haritalama sistemi kullanarak başarılı sinüs nod takibi yaptığımız ve radyofrekans ablasyon uyguladığımız 42 yaşında bir kadın hasta sunuldu. Hasta, çarpıntı yakınması ve 90-100 atım/dk arasında olan kalp hızı ile yatırıldı. Kalp hızı hafif egzersiz sırasında 150 atım/dk ölçüldü. Elektrofizyolojik çalışmada UST tanısının doğrulanmasından sonra, hastaya radyofrekans kateter ablasyonu uygulandı. Kalp hızının 95 atım/dk olduğu anda renkli izopotansiyel harita çıkarıldı ve sinüs nodunun ilk çıkış noktası (SNÇ) işaretlendi. İsoproterenol infüzyonundan sonra kalp hızı 160 atım/dk’ya yükseldi ve yeni bir renkli izopotansiyel harita çıkarılarak, yeni çıkış noktasının SNÇ’den 24 mm uzağa taşındığı gözlendi. Bu bölgeye radyofrekans uygulamasından sonra kalp hızı 120 atım/dk’ya düştü. Tekrarlayan isoproterenol infüzyonuyla kalp hızı bu kez 140 atım/dk’ya yükseldi ve yeni bir izopotansiyel harita çıkarıldı. Bu kez de çıkış noktasının SNÇ’den 16 mm uzağa taşındığı gözlendi. İkinci bölgeye de radyofrekans ablasyon uygulaması sonucunda kalp hızı 90 atım/dk’ya geriledi ve tekrarlayan isoproterenol infüzyonuyla en çok 120 atım/dk’ya çıktı. İsoproterenol infüzyonunun tekrarının kalp hızında başka artışa yol açmaması üzerine ablasyon işlemi sonlandırıldı. Bir yıllık takibi sırasında hasta sinüs ritminde kaldı ve ortalama kalp hızı 80 atım/dk idi.