AMAÇ Atriyum fibrilasyonu (AF) klinik pratiğimizde en sık rastlanan ritm bozukluğu olup ülkemizde bu konuda yapılmış çok merkezli bir epidemiyolojik çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı ülkemizde ilk kez yapılmış olan çok merkezli, ileriye dönük Atrial Fibrillation in Turkey: Epidemiologic Registry (AFTER) çalışmasının kayıtlarından yararlanarak AF’ye klinik yönden yaklaşımımızı değerlendirmektir.
ÇALIŞMA PLANI Ülkemizde nüfus dağılımı göz önünde bulundurularak 17 ayrı üçüncü basamak merkezden, elektrokardiyografisinde en az bir defa AF atağı tespit edilmiş olan ardışık 2242 hasta çalışmaya alındı. Acil polikliniğine başvuran ya da yatmakta olan hastalar çalışmadan dışlandı. Hastaların epidemiyolojik verileri ve uygulanan tedaviler değerlendirildi.
BULGULAR Çalışma popülasyonunu oluşturan hastaların %60’ı kadındı, hastaların ortalama yaşı 66.8±12.3 yıl olarak saptandı. Türk nüfusunda en sık görülen AF tipi non-valvular AF (%78) olup, AF’li hastaların %81’i ısrarcı-kalıcı AF’li idi. AF’ye en sık eşlik eden komorbid durum hipertansiyon (%67) olarak bulundu. Hastaların %15.3’ünde inme, geçici iskemik atak ve sistemik tromboemboli hikayesi mevcut iken kanama öyküsü hastaların %11.2’sinde kaydedildi. Çalışma süresinde hastaların %50’si warfarin, %53’ü de aspirin kullanıyordu. Oral antikoagülan ilaç kullanan hastaların %41.3’ünde etkin INR düzeyi saptandı. Oral antikoagülan ilaç kullanmamanın en sık nedeni (%69) hekim ihmali olarak saptandı.
SONUÇ Bu veriler klinik pratiğimizde özellikle AF’li hastaların antitrombotik tedavileri konusunda daha dikkatli olunması gerektiğini göstermektedir.
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi