Akut Miyokard Enfarktüs Seyrinde Yeni Gelişen Atriyal Fibrilasyonu Öngörmede CHA2DS2-VASc, C2HEST, HAT2CH2, SYNTAX, GRACE VE SYNTAX 2 Skorlarının Karşılaştırılması

AMAÇ
Bu çalışma, akut miyokard enfarktüsü (AMI) sırasında ortaya çıkan yeni başlangıçlı atriyal fibrilasyonu (NOAF) öngörmede en etkili skorlama yöntemini belirlemeyi amaçlamıştır. Bu sayede, AMI’ye eşlik eden NOAF’nin önlenmesi için, öngörülen risk skorlarına göre hekimlerin en uygun kişiselleştirilmiş tedaviyi seçmesine rehberlik edilebilir.

YÖNTEM
Haziran 2021 ile Ocak 2023 arasında toplam 2206 AMI hastası bu çalışmaya dâhil edilmiştir. Eksik veri nedeniyle, 1672 hasta için başlangıç faktörleri ile atriyal fibrilasyon gelişimi arasındaki ilişkileri değerlendirmek üzere tek değişkenli ve çok değişkenli analizler kullanılmıştır. Her bir hasta için CHA2D2-VASC, C2HEST, HAT2CH2, SYNTAX, GRACE 2.0 ve SYNTAX II skorları hesaplanmıştır.

BULGULAR
AMI sürecinde NOAF’ı öngörmek amacıyla yapılan ROC analizinde, SYNTAX skoru (SxS) için eğri altında kalan alan 0.785 (GA %95 0.767–0.802, P < 0.001) olarak bulunmuş; bunu sırasıyla SYNTAX II skoru (SxSII) 0.747 (GA %95 0.728–0.765, P < 0.001) ve GRACE 2.0 risk skoru (RS) 0.740 (GA %95 0.721–0.758, P < 0.001) izlemiştir. Çalışmanın bağımsız en güçlü öngörücü parametresi olan HbA1c düzeyinin, bu risk skorlarına bir puanlama parametresi olarak eklenmesiyle oluşturulan “modifiye” skorların NOAF’ı öngörmedeki değerinin daha yüksek olduğu gösterilmiştir (C istatistiği, 0.784–0.794).

SONUÇ
HbA1c düzeyinin SxS ile birleştirilmesi, AMI sırasında NOAF tahmini açısından en iyi tanısal performansı sağlamıştır. Bu çalışmada, SxS diğer risk skorlarından daha iyi performans gösterirken, GRACE 2.0 risk skoru ile SxSII skorunun da görece yüksek bir öngörü değeri olduğu ve NOAF tahmini açısından CHA2D2-VASC, C2HEST ve HAT2CH2 skorlarından daha başarılı olduğu saptanmıştır.