Amlopidin İle Hipertansiyon Tedavisinin Sol Ventrikül Kitlesi ve Diyastolik Fonksiyonları Üzerine Etkisi

Hipertansif hastalarda amlodipin ile anti-hipertansif tedavinin sol ventrikül hipertrofisi (SVH) ve sol ventrikül diyastolik fonksiyonu üzerindeki etkisi incelendi. İki haftalık ilaçların arındırma ve 4 haftalık tek-kör plasebo dönemi sonrasında hafif-orta dereceli sistemik hipertansiyonu olan ve ekokardiyografide SVH (sol ventrikül kitle indeksi (SVKİ) kadınlarda > 110 g/m2, erkeklerde > 134 g/m2) ve diyastolik disfonksiyon (mitral E/A < 1) saptanan hastalara amlodipin (5 mg/gün) verildi; gerektiğinde doz 10 mg/gün'e çıkarıldı. Antihipertansif tedavi verilen ve 6. ayda kan basıncı kontrol altında olan 30 hasta değerlendirmeye alındı. Tedavi ile kan basıncı 164±13/04±6 mmHg'dan, 3. ayda 134±10/84±5 mmHg'ya (p<0.01), 6. ayda 131±10/85±5 mmHg'ya (p<0.01); SVKİ ise 157.7±30.0 g/m2'den 3. ada 135.7±27.2 g/m2'ye (p<0.01), 6 ayda 131.8±24.9 g/m2'ye (p<0.01) düştü. Sol ventrikül kitlesindeki azalmanın esas olarak interventriküler septum kalınlığının azalmasına bağlı olduğu görüldü; bazal, 3. ve 6. ay değerleri sırasıyla 12.8±0.2, 11.7±1.8 (p<0.05) ve 11.2±1.8 mm (p<0.01) olarak bulundu. Mitral giriş akımı E/A oranlarında normale doğru düzelme olmakla birlikte anlamlı değişim gözlenmedi (bazal, 3. ve 6. ay değerleri sırasıyla 0.76±0.23, 0.83±0.16 ve 0.86±0.22). Sonuç olarak, amlodipinin (1) kan basıncı kontrol altında alınan hafif-orta şiddette hipertansiyon hastalarında sol ventrikül kitlesini 3. aydan itibaren azalttığı, (2) bu azalmanın 6. ayda da devam ettiği, (3) kitledeki azalmanın başlıca septum kalınlığındaki azalmaya bağlı olduğu ve (4) bu süre içinde diyastolik fonksiyonda anlamlı bir düzelme sağlamadığı bulundu.