Önceki Kardiyak İmplante Edilebilir Cihazdan Upgrade İşleminin De Novo Kardiyak Resenkronizasyon Tedavisi İmplantasyonu ile Kıyaslanması: CRT Survey-II Çalışmasının Türk Popülasyonundaki Sonuçları
Duygu Koçyiğit1, Nedim Umutay Sarıgül2, Timuçin Altin3, Serkan Çay4, Camilla Normand5, Cecilia Linde6, Kenneth Dickstein7, Crt Survey-ıı Investigators1Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Ankara2Medical Park Göztepe Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü, İstanbul
3Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Ankara
4Sağlık Bilimleri Üniversitesi Yüksek İhtisas Kalp Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Aritmi ve Elektrofizyoloji Bilim Dalı, Ankara
5Cardiology Division, Stavanger University Hospital, Stavanger, Norway
6Heart Vascular and Neurology Theme, Karolinska University Hospital and Karolinska Institutet, Stockholm, Sweden
7Cardiology Division, Stavanger University Hospital, Stavanger, Norway; Institute of Internal Medicine, University of Bergen, Bergen, Norway
AMAÇ Kardiyak resenkronizasyon tedavisi, seçili azalmış sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonlu kalp yetmezliği hastalarında kılavuzlar tarafından önerilen tedavi seçeneğidir. Türkiye’deki çağdaş kardiyak resenkronizasyon tedavisi klinik uygulamasına ilişkin veriler yakın zamanda yayımlanmıştır. Bu altgrup çalışması, kardiyak resenkronizasyon tedavisine upgrade ve de novo implantasyon gruplarında klinik ve periprosedürel özellikleri kıyaslamayı hedeflemektedir.
YÖNTEMLER CRT Survey-II çalışmasının Türk kolu, 1 Ekim 2015-31 Aralık 2016 tarihleri arasında 16 merkezde gerçekleştirilmiştir. Kardiyak resenkronizasyon tedavisi sistemine upgrade edi- len (n=60) ya da de novo kardiyak resenkronizasyon tedavisi implantasyonu gerçekleştirilen (n = 335) ardışık tüm hastalar çalışmaya dahil edilmiştir.
BULGULAR Her iki grupta yaş, cinsiyet ve kalp yetmezliği etyolojisi benzerdi. Atriyal fibrilasyon, kalp kapak hastalığı ve kronik böbrek hastalığı; kardiyak resenkronizasyon tedavisine upgrade hastalarında daha sıktı. Kardiyak resenkronizasyon tedavisine upgrade hastalarında intrinsik QRS süresi daha dar ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu daha sıklıkla <%25 idi. Başarılı ilk deneme hızı, upgrade ve de novo implantasyon gruplarında sırasıyla %100 ve %98,8’di. Her iki grupta periprosedürel komplikasyon hızları benzerdi (sırasıyla %8,3 ve %5,9). İşlem sonrası hastanede yatış süresince ortaya çıkan istenmeyen olaylar, kardiyak resenkronizasyon tedavisi upgrade grubunda daha sık olup (%18,3 vs. %9,0), bunların içinde en sıklıkla gözlenen kötüleşen kalp yetmezliğiydi. Anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri/anjiyotensin-II reseptör blokörleri, mineralokortikoid reseptör antagonistleri ve beta blokörlerin reçete edilme hızları her iki grupta >%75 olup yalnızca beta blokörlerin her iki grupta reçete edilme hızı >%90 idi.
SONUÇ Kardiyak resenkronizasyon tedavisine upgrade, artmış periprosedürel komplikasyon riski olmaksızın yüksek işlem başarısı ile gerçekleştirilmektedir. Kardiyak resenkronizasyon tedavisine upgrade işleminin mevcut cihaz kaynaklı korkulan komplikasyonları, endike işlemin ertelenmesine neden olmamalıdır.
Upgrades from Previous Cardiac Implantable Electronic Devices Compared to De Novo Cardiac Resynchronization Therapy Implantations: Results from CRT Survey-II in the Turkish Population
Bu makaleye nasıl atıfta bulunacaksınız?Duygu Koçyiğit, Nedim Umutay Sarıgül, Timuçin Altin, Serkan Çay, Camilla Normand, Cecilia Linde, Kenneth Dickstein, Crt Survey-ıı Investigators. Upgrades from Previous Cardiac Implantable Electronic Devices Compared to De Novo Cardiac Resynchronization Therapy Implantations: Results from CRT Survey-II in the Turkish Population. Turk Kardiyol Dern Ars. 2022; 50(3): 182-191
Sorumlu Yazar: Nedim Umutay Sarıgül
Makale Dili: İngilizce
Journal Citation Indicator: 0.18
CiteScore: 1.1
Source Normalized Impact
per Paper: 0.22
SCImago Journal Rank: 0.348
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi
