Kalp yetersizliği olan hastalarda fonksiyonel kapasitenindeğerlendirilmesinde doku Doppler ekokardiyografinin rolü

AMAÇ
Kalp yetersizliği (KY) olan hastalarda, fonksiyonel kapasitenin değerlendirilmesinde yaygın olarak kullanılan New York Kalp Derneği (NYHA) fonksiyonel sınıflandırma sistemi ile klasik ekokardiyografi ve doku Doppler ekokardiyografi (DDE) parametreleri arasındaki ilişki değerlendirildi.

ÇALIŞMA PLANI
Çalışmaya, sol ventrikül (SV) ejeksiyon fraksiyonu (EF) %50’nin altında olan KY’li 122 hasta (31 kadın, 91 erkek; ort. yaş 59±11) alındı. Hastalar NYHA fonksiyonel sınıf I-II (n=79; ort. yaş 58) ve III-IV (n=43; ort. yaş 61) olmak üzere iki grupta değerlendirildi. Standart ikiboyutlu ekokardiyografi ve DDE parametreleri ile NYHA fonksiyonel kapasite arasındaki ilişkiler araştırıldı.

BULGULAR
NYHA fonksiyonel sınıf, klasik ekokardiyografi parametrelerinden SV EF, SV atım hacmi, mitral erken doluş deselerasyon zamanı ve ileri akım hızı (Vp) ile negatif ilişki gösterdi. Fonksiyonel sınıf ile mitral erken (E) ve geç (A) diyastolik zirve hızları ve E/A oranı arasında ilişki bulunmazken, sistol ve diyastol sonu çaplar ve hacimler, pulmoner arter basıncı, E/Vp oranı ile pozitif ilişki vardı. NYHA fonksiyonel sınıf DDE parametrelerinden sistolik miyokardiyal (Sm), erken (Em) ve geç (Am) diyastolik miyokardiyal hızlar ile negatif, E/Em oranı ile pozitif ilişki gösterdi; Em/Am oranı ile anlamlı ilişki bulunmadı. Çoklu lineer regresyon analizinde, Sm, EF ve pulmoner arter basıncının NYHA fonksiyonel sınıfı ile ilişkisi anlamlı ve bağımsız bulundu (sırasıyla =-0.33, p<0.005; =-0.26, p<0.05; =0.23, p<0.05).

SONUÇ
Miyokardiyal hızlar fonksiyonel kapasite ile ilişki göstermektedir. Özellikle Sm, konvansiyonel ekokardiyografi ve diğer DDE parametrelerine göre fonksiyonel kapasiteyle daha güçlü ilişki içindedir.