Akut miyokart enfarktüsü nedeniyle primer anjiyoplasti uygulanan hastalarda gastrointestinal kanama sıklığı, risk faktörleri ve prognoz

AMAÇ
Bu çalışmada, ST yükselmeli miyokart enfarktüsü (STYME) nedeniyle primer perkütan koroner girişim (PKG) uygulanan hastalarda gastrointestinal kanama (GİK) sıklığı, risk faktörleri ve prognozu araştırıldı.

ÇALIŞMA PLANI
Çalışmaya STYME nedeniyle primer PKG uygulanan ardışık 2541 hasta (2111 erkek, 430 kadın; ort. yaş 56.5±11.8) alındı. Klinik, anjiyografik veriler ve hastane içi sonuçlar geriye dönük olarak toplandı. Gastrointestinal kanama, antitrombotik ya da antikoagülan tedaviyi kesecek ve eritrosit infüzyonu gerektirebilecek kadar belirgin olan alt ya da üst GİK veya kara dışkı varlığı olarak tanımlandı.

BULGULAR
Primer PKG sonrası 27 hastada (%1.1) GİK gelişti. Gastrointestinal kanama görülmeyenlerle (n=2514) kıyaslandığında, GİK gelişenler hastalar daha yaşlıydı (65.9±13.5 ve 56.4±11.8; p<0.001); bu grupta kadın hasta oranı (p=0.016), böbrek fonksiyon bozukluğu (p<0.001) ve başvuru sırasında anemi (p<0.001) oranları daha yüksek; başarılı işlem oranı daha düşüktü (%77.9 ve %91.5; p=0.02). Gastrointestinal kanama gelişen hastalarda hastane içi mortalite yaklaşık altı kat daha yüksek (%18.5 ve %2.9; p=0.001), yatış süresi daha uzun (13.1±6.8 gün ve 7.0±3.7 gün, p=0.02), inotropik ajan ihtiyacı daha fazla (%37 ve %6.7; p<0.001) bulundu. Çokdeğişkenli analizde inotropik ajan kullanımı (OO 4.17, %95 GA 1.7-10.4; p=0.002), >70 yaş (OO 3.33, %95 GA 1.4-8.0; p=0.007) ve glomerüler filtrasyon hızının <60 ml/dk/1.73 m2 olması (OO 2.96, %95 GA 1.2-7.4; p=0.02) primer PKG sonrası GİK gelişimi için bağımsız belirleyiciler olarak bulundu.

SONUÇ
Primer PKG ile tedavi edilen STYME’li hastalarda GİK gelişimi nadir bir komplikasyon değildir. Bu hastalarda hastane içi mortalite daha yüksek, hastanede kalış süresi daha uzundur. İleri yaş, böbrek fonksiyonlarında azalma ve inotropik ajan kullanımı bu komplikasyonun bağımsız belirleyicileri olarak bulunmuştur.