Subklinik Biventriküler Diyastolik Disfonksiyonun Bir Belirteci Olarak Erektil Disfonksiyon: Prospektif Ekokardiyografik Çalışma

AMAÇ
Erektil disfonksiyon (ED) ile kardiyovasküler hastalıklar, özellikle endotel disfonksiyonu ve ateroskleroz gibi benzer vasküler patolojileri paylaşmaktadır. Artan kanıtlar, klinik kardiyovasküler hastalık bulunmasa dahi, ED’nin altta yatan kardiyak anormalliklerin, özellikle diyastolik disfonksiyonun (DD) erken bir belirtisi olabileceğini göstermektedir.

YÖNTEM
Bu prospektif, tek merkezli çalışmada, yaş ve beden kitle indeksi açısından eşleştirilmiş 87 ED hastası ile 53 sağlıklı birey karşılaştırılmıştır. ED şiddeti, Uluslararası Erektil Fonksiyon İndeksi (IIEF) kullanılarak değerlendirilmiş ve hafif, orta ve ağır ED olarak sınıflandırılmıştır. Diyastolik fonksiyon, kılavuzlara uygun şekilde ekokardiyografi ile değerlendirilmiştir.

BULGULAR
ED’li hastalarda sol ventrikül DD’sinde anlamlı bozulmalar gözlenmiştir; bunlar azalmış E/A ve e′ hızları, uzamış interventriküler gevşeme süresi (IVRT) ve sol atriyum (LA) genişlemesi ile karakterizedir. ED şiddetindeki artışla birlikte, sağ ventrikül (RV) diyastolik parametrelerinde bozulmalar (düşük RV e′, artmış RV E/e′ oranı) arasında korelasyon saptanmıştır. Özellikle LA genişlemesi ve IVRT, ED’nin bağımsız belirleyicileri olarak tanımlanmıştır.

SONUÇ
ED, belirgin kardiyovasküler hastalık olmasa bile subklinik biventriküler DD ile bağımsız olarak ilişkilidir. ED’li erkeklerde transtorasik ekokardiyografi ile yapılacak değerlendirme, gizli kardiyak disfonksiyonun erken saptanmasına katkı sağlayabilir ve kardiyovasküler risk değerlendirmesini iyileştirebilir.