Atriyal Fibrilasyon İçin Elektriksel Kardiyoversiyon ve Kateter Ablasyonu ile Tedavi Edilen Hastalarda Sol Atriyal Fonksiyonun İki Boyutlu Speckle Tracking Ekokardiyografi ile Değerlendirilmesi

AMAÇ
Radyofrekans kateter ablasyonu (RFKA) ve elektriksel kardiyoversiyonun (DCCV) sol atriyal (LA) mekanik fonksiyon ve atriyal miyopati üzerindeki etkileri tam olarak anlaşılamamıştır. Bu çalışmada, atriyal fibrilasyonlu (AF) hastalarda kateter ablasyonu ve elektriksel kardiyoversiyon prosedürlerinden sonra miyokardiyal deformasyondaki değişiklikleri karşılaştırmayı amaçladık.

YÖNTEM
Bu çalışmada, atriyal fibrilasyon nedeniyle RFCA veya DCCV uygulanan hastalarda işlem öncesi ve sonrası sol ventrikül ve sol atriyal fonksiyon ekokardiyografik parametrelerini ve iki boyutlu benek takibi ekokardiyografik (BTE) ile strain ölçümlerini retrospektif olarak analiz ettik.

BULGULAR
Ablasyon grubunda işlem öncesine kıyasla işlem sonrasında LA rezervuar strain (LARS) anlamlı olarak arttı (4 odacık LARS sırasıyla 15.1±8.2, 19.6±7.1 p<0.001). DCCV uygulanan hastalarda da 4 odacıklı LARS değeri işlem öncesine kıyasla işlem sonrasında anlamlı bir iyileşme gösterdi (sırasıyla 4 odacıklı LARS 12,4±6,2, 17,3±8,1 p<0,001). Gruplar arasında strain değişikliği açısından anlamlı bir fark yoktu (p=0.7).

SONUÇ
Çalışmamızda, RFKA uygulanan hastaların rezervuar gerinimindeki iyileşme DCCV grubuna benzerdi. Bu bulgular, lezyon alanlarında fibrozis pahasına da olsa, RFKA ile sinüs ritminin restorasyonunun sol atriyal rezervuar fonksiyonunu iyileştirdiğini göstermektedir.