Bakteriyel Endokarditin Cerrahi Tedavisinde Kapak Replasmanının Erken ve Orta Dönem Sonuçları

Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniğinde 1985-1994 yılları arasında bakteriyel endokardit tanısı ile 46 hastaya kapak replasmanı uygulandı. 10 hasta aktif, 36 hasta iyileşmiş (kronik) endokardit tanısı ile opere edildiler. 32 hasta (% 69.5) erkek, 14 hasta (% 30.5) kadın idi. Yaşları 13-65 arasında değişti (ort: 32.41±13.63). Hastaların % 93.4'ünde temel patoloji romatizmal kapak hastalığı idi. % 69.6'sı NYHA FK III ve IV'te idi. Operatif mortalite 1 hasta ile % 2.2 (1/46) olarak gerçekleşti. Aktif endokarditli hastalara preoperatif 2-4 hafta, postoperatif 4 hafta süreyle antibiyotik verildi. Geç dönem komplikasyonu olarak aktif endokardit grubunda, mitral kapak replasmanı (MVR) uygulanan 1 hastada (1.3 / 100 hasta-yılı) paravalvüler kaçak gelişti ve ikinci kez MVR uygulandı. Kronik endokardit grubunda bir hastada protez kapak endokarditi (1.3 / 100 hy) gelişti. Bu hasta septik emboliye bağlı kaybedildi. Aort kapak replasmanı yapılan 1 hastada kapak trombozu (1.3 / 100 hasta-yok) gelişti.
SONUÇ
Aktif bakteriyel endokardit erken postoperatif dönemde daha sorunlu seyretmesine karşın, zamanında uygulanacak kapak replasmanı mortaliteyi düşürür. Geç postoperatif dönemde aktif ve kronik endokarditin seyrinde fark yoktur.