AMAÇ Fragmante QRS’in koroner arter hastalığında kardiyak olayların öngördürücüsü olduğu daha önce gösterilmiştir. Bu çalışmada biz ST yükselmesiz miyokart enfarktüslü (STYzME) hastalarda başvuru 12 derivasyonlu elektrokardiyografisindeki (EKG) fragmente QRS (fQRS) varlığının kötü sonlanımları öngördürebileceğini göstermeyi amaçladık.
ÇALIŞMA PLANI STYzME’li 149 hasta (112 erkek, 37 kadın) geriye dönük incelendi. fQRS paterni majör koroner arter sahasından sorumlu birbirini takip eden 2 derivasyonda başlangıçtaki R’, S dalgasının sonunda çentikleşme olması, RS fragmantasyonu veya QS kompleksleri olması olarak tanımlandı. Başvuru sırasında kaydedilen 12-derivasyonlu EKG’de fQRS varlığı ile birincil (kardiyovasküler ölüm) ve ikincil (tekrarlayan enfarkt ve perkütan veya cerrahi yolla hedef damar revaskü- larizasyonu) sonlanım noktaları arasındaki ilişki incelendi. Ortalama takip süresi 18 (13-24) aydı.
BULGULAR fQRS olan ve olmayan gruplardaki hastalarda yaş hariç bazal özellikler ve laboratuvar bulguları arasında anlamlı fark yoktu. fQRS grubunda hastalar daha yaşlıydı [64 yıl ve 59 yıl, p=0.048]. Ortalama 18 aylık takipte, kardiyovasküler ölüm ve tekrar enfarkt geçirme fQRS grubunda anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla, %26.1 ve %8.7, p=0.005; %23.9 ve %10.7, p=0.035). Toplam 149 hastada çoklu değiş- ken analizi ile; yaşın ≥65 olması ve başvurudaki 12-derivasyonlu EKG’de fQRS varlığının kardiyovasküler mortalitenin güçlü, bağımsız öngördürücüsü olduğu bulundu (sırasıyla, HR: 4.91, %95 CI: 1.60-15.03, p=0.005; HR: 2.77, %95 CI: 1.02-7.50, p=0.044).
SONUÇ Başvuru EKG’sinde fQRS olması STYzME’li hastalarda uzun dönem mortalitesinin artışı ile ilişkilidir.
Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi