ISSN 1016-5169 | E-ISSN 1308-4488
Yeni Başlayan Tip II Diabetes Mellituslu, Normotensif Hastalarda Sol Ventrikül Diyastol Fonksiyonları [Turk Kardiyol Dern Ars]
Turk Kardiyol Dern Ars. 1997; 25(2): 84-89

Yeni Başlayan Tip II Diabetes Mellituslu, Normotensif Hastalarda Sol Ventrikül Diyastol Fonksiyonları

Fehmi MERCANOĞLU1, Kubilay KARŞIDAĞ1, Hüseyin OFLAZ1, Fevzi ALO1, Nevres KOYLAN1, Faruk ERZENGİN1, Kemalettin BÜYÜKÖZTÜRK1, Güngör ERTEM1
istanbul Üniversitesi, istanbul Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı ve İç Hastalıkları Diabet Bilim Dalı, İstanbul

Diabetes mellitus (DM)'a bağlı olarak gelişen kardiyomiyopati iyi bilinen bir klinik antite olmasına rağmen, kadiyak tutulumun hastalığın hangi aşamasında başladığı yeterince araştırılmamıştır. Çalışmanın amacı, yeni başlayan tip II DM'lu hastalarda iskemik kalp hastalığı ve/veya hipertansiyondan bağımsız olarak sol ventrikül diyastolik fonksiyonlarında herhangi bir değişiklik olup olmadığının ekokardiyografik inceleme ile araştırılması ve bu hastalardaki sol ventrikül diyastolik fonksiyonlarının kan glukoz kontrolü ile olan ilişkisinin belirlenmesidir. Çalışmaya tip II DM'lü 23 hasta (10 kadın, 13 erkek; yaş ortalaması: 49.3±8.8 yıl) alındı. Hastaların ortalama DM süresi 1.37±0.68 yıl (maksimum 3 yıl) idi. Kontrol grubunu 24 sağlıklı birey (10 kdın, 14 erkek; yaş ortalaması: 45.7±7.6 yıl) oluşturdu. Diabetek hastaların normotensif olmaları ve iskemik kalp hastalığının bulunmaması öngörüldü. Hasta ve kontrol grupları arasında yaş, vücut kitle indeksi, kalp hızı ve diyastolik arter basıncı bakımından anlamlı fark yoktu. Hasta ve kontrol gruplarının ortalama diyastolik atrial doluş akımının maksimal hız (amax)'ları ve hız zaman integral (A-VTI)'leri arasında anlamlı fark yoktu. Buna karşılık hasta grubunun erken diyastolik akımının maksimal hızı (Emax) (57.2±10 cm/sn) ve hız-zaman integrali (E-VTI) 586.1±20 cm) kontrol grubununkilere (Emax; 7.5±12, E-VTI 109.4±26 cm) göre anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.0001 ve p<0.01). Emax/Amax ve E-VTI/A-VTI oranları da hasta grubunda, kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşük bulundu (Emax/Amax için sırasıyla 09.01 ve 1.22±0.2, p<0.0001; E-VTI/A-VTI için sırasıyla 1.24±0.27 ve 1.63±0.37, p<0.0001). Ayrıca hasta grubunun izovolümetrik relaksasyon zamanı kontrol grubuna göre uzamıştı (sırasıyla 102±9.7 msan ve 85±8.3 msan, p<0.0001). Sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu, kardiyak indeks ve sol ventrikül kitle indeksi hasta ve kontrol grupları arasında anlamlı farklılık göstermemekte idi. Hasta grubunun HbAI değerleri ile E-VTI/A-VTI oranı arasında anlamlı negatif korelasyon (r:-0.6, p<0.05) mevcuttu. Sonuç olarak, yeni tanı konulmuş tip II DM'lu hastalarda sol ventrikül diyastolik fonksiyonlarının erken dönemde hipertansiyon ve iskemik kalp hastalığından bağımsız olarak bozulduğu ve diyastolik fonksiyonlardaki bu bozulmanın muhtemelen kan glukoz düzeyinin kontrolü ile yakın ilişkisi bulunduğu kanısına varıldı.

Anahtar Kelimeler: Diabetes mellitus. ekokardiyografi, diyastolik disfonksiyon


Makale Dili: Türkçe
×
APA
NLM
AMA
MLA
Chicago
Kopyalandı!
ATIF KOPYALA


Journal Metrics

Journal Citation Indicator: 0.18
CiteScore: 1.1
Source Normalized Impact
per Paper:
0.22
SCImago Journal Rank: 0.348

Hızlı Arama



Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi