Kronik Böbrek Yetmezliği Hastalarında Hemodiyaliz Öncesi ve Sonrası Sağ Ventrikül Sistolik Fonksiyonlarının Farklı Ekokardiyografik Yöntemler ile Değerlendirilmesi

AMAÇ
Bu çalışmadaki amacımız kronik böbrek yetersizliği (KBY) hastalarında önyükteki azalmanın sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını belirlemede kullanılan yeni ve eski ekokardiyografik parametreler üzerine etkisini araştırmaktır.

ÇALIŞMA PLANI
Yaş ortalaması 48±15, 19’u kadın toplam 30 KBY’li hasta çalışmaya alındı. Hastaların hemodiyaliz öncesi ve sonrasında ekokardiyografi ile; sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (SVEF), sol atriyum hacmi, sağ atriyum alanı, sağ ventrikül diyastol sonu alanı, sistolik pulmoner arter basıncı, sağ ventrikül fraksiyonel alan değişikliği (FAD), nabız sağ ventrikül miyokard performans indeksi (Tei indeksi), sağ ventrikül doku dopler S’ velositesi, izovolumetrik miyokardiyal akselerasyon (IVA), triküspit anuler plan yerdeğiştirme (TAPSE), sağ ventrikül çıkış yolu sistolik yerdeğiştirme (RVOT SE) parametreleri değerlendirildi.

BULGULAR
Sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını belirlemeye yarayan sağ ventrikül S’ velositesi ve RVOT SE parametrelerin hemodiyaliz sonrası anlamlı bir değişiklik olmadığı (sırası ile p=0,919 ve p=0,186); FAD, Tei indeksi, IVA ve TAPSE değerlerinin ise belirgin bir şekilde arttığı (tümü için p<0,001) bulundu. Ayrıca TAPSE ile çekilen sıvı miktarı arasında pozitif korelasyon (r=0,375 ve p=0,041) saptandı.

SONUÇ
Sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarının değerlendirilmesinde kullanılan sağ ventrikül S’ velositesi ve RVOT SE'nin önyükten bağımsız; FAD, Tei indeksi, IVA ve TAPSE'nin önyük bağımlı olduğu belirlenmiştir. Ayrıca sadece TAPSE’nin çekilen sıvı miktarı ile korele olduğu saptanmıştır.