Atlet kalbi’ terimi yavaş kalp hızı ve kalbin genişlemesiyle karakterize klinik bir tablodur. Atlet kalbine çoklu modaliteli görüntüleme yaklaşımı, atlet kalbindeki yoğun egzersize bağlı fizyolojik değişiklikleri, benzer morfolojik özellikleri olan ciddi kardiyak
hastalıklardan ayırt etmeyi amaçlar. Atlet kalbinin görüntüleme değerlendirmesi tam bir ekokardiyografik incelemeyle başlamalıdır. Ekokardiyografi ile ölçülen sol ventrikül (SlV) duvar kalınlığı, atlet kalbinin SlV hipertrofisi ve hipertrofik kardiyomiyopati (HKM) arasındaki farklılığa katkıda bulunabilir. SlV diyasyol sonu çapı, sadece SlV ejeksiyon fraksiyonu <%50 olduğunda son dönem HKM hastalarında normal sınırlardan daha geniştir (>55 mm). Atletlerin diyastolik işlevu normal iken HKM’li hastalar SlV diyastolik işlevlarında erken bozulma da gösterir. Ekokardiyografi net bir ayırıcı tanı sağlayamadığında kardiyak manyetik rezonans (KMR) görüntüleme uygulanmalıdır. KMR ile doğru morfolojik ve işlevel değerlendirme yapılabilir. Geç gadolinyum artışı ile doku karakterizasyonu, HKM ve idiyopatik dilate kardiyomiyopati veya miyokardit gibi çeşitli diğer miyokardiyal durumlarda ayırt edici, noniskemik bir patern gösterebilir. Koroner arter hastalığı şüphesi olan atletlerin incelemesi egzersiz EKG ile başlamalıdır. Egzersiz
EKG sonucu yetersiz olan atletlerde egzersiz gerilim ekokardiyografi düşünülmelidir. Nükleer kardiyoloji teknikleri, koroner kardiyak tomografi (KKTKKT) ve/veya KMR seçilmiş hastalarda uygulanabilir. Radyasyon maruziyeti ve çoğu atletin genç yaşından dolayı, KKT ve nükleer kardiyoloji tekniklerinin kullanımı belirsiz gerilim ekokardiyografi veya KMR’lı atletlere sınırlandırılmalıdır.
Copyright © 2025 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi