Hipertansiyonlu hastalarda diyabet ve koroner arter hastalığının mortalite ve morbidite üzerine etkisi

AMAÇ
Hipertansif hastalarda diabetes mellitus (DM) ve/veya koroner arter hastalığının (KAH) kardiyovasküler sonlanım noktaları üzerine etkisi değerlendirildi.
Ça­lış­ma pla­nı: Kesitsel, çokmerkezli, gözlemsel bir çalışma olan Vasküler Risk Çalışması, Türkiye’nin farklı bölgelerinden 5600 hasta ile yürütülmektedir. Bu çalışma grubunda yer alan hipertansiyonlu 4506 hastadan takipleri yapılan 2664’ü (1643 kadın, 1021 erkek; ortalama yaş: 65.3; dağılım 55-99) değerlendirildi. Beş yıllık takip sonundaki kardiyovasküler birincil ve ikincil sonlanım noktaları, sadece hipertansiyon bulunan hastalarda ve DM ve/veya KAH bulunan hastalarda araştırıldı. Ölüm nedeniyle ilgili bilgi hastaların yakınlarından takip telefonlarıyla elde edildi.
Bul­gu­lar: İncelenen hastaların 1171’inde (%44) sadece hipertansiyon, 631’inde (%23.7) DM, 530’unda (%19.9) KAH, 332’sinde (%12.5) DM ve KAH vardı. Diyabet ve KAH’den birinin olduğu hastalarda tüm sonlanım noktalarında anlamlı artış görüldü. Birincil ve ikincil sonlanım noktaları, kardiyovasküler ölüm ve tüm nedenli ölümlerin oranları, hipertansiyon yanında sadece DM olan ve sadece KAH olan hastalarda benzer bulundu. Sağkalım analizinde, en düşük kardiyovasküler ölüm oranı sadece hipertansiyon olan hastalarda (%5.7), en yüksek oran ise hem DM hem de KAH olan hastalarda (%18.4) görüldü. Hipertansif grupta sadece DM ve sadece KAH olan hastalarda kümülatif sağkalım oranları benzer bulundu (p>0.05).
So­nuç: Bu çalışmada, hipertansif hastalarda DM varlığının oluşturduğu kardiyovasküler riskin, KAH varlığının oluşturduğu riske eşit olduğu ve bunların ikisinin bir arada bulunduğu hipertansif hastalarda riskin geometrik olarak arttığı gösterilmiştir.