Defibrotid Uygulamasının PTCA Sonrası Restenoz Sıklığı Üzerine Etkisi

Defibrotid'in PTCA sonrası restenoz sıklığı üzerine etkisini incelemek amacıyla 66 hasta çalışmaya alındı. Hastalara randomize olarak defibrotid (D) uygulandı. PTCA işlemi, defibrotid uygulanan (D (+) grup) 33 hastadan 27'sinde, uygulanmayan (D (-) grup) 33 hastadan 30'unda başarılı oldu. PTCA işlemi başarılı olan 57 hasta değerlendirmeye alındı. Kontrol koroner anjiyografisi, semptomlu hastlara semptomu takiben, semptomsuz hastalara 6. ay ve sonrasında yapıldı. D (-) ve D (+) gruplardaki hastaların yaş, cins, hipertansiyon, diabet, hiperkolesterolemi, sigara ve ailede koroner arter hastalığı anamnezi, PTCA uygulanan lezyonların sol öne inen arter, sirkumfleks arter ve sağ koroner arter oluşu ve PTCA öncesi darlık ortalama değerleri açısından yapılan karşılaştırmalarında anlamlı fark saptanmadı. PTCA sonrası darlık ortalama değerleri açısından yapılan karşılaştırmalarda anlamlı fark bulunmadı. Anjiyografik restenoz D (-) grupta 9 hastada (% 30) ve 9 lezyonda (% 24.3), D (+) grupta 15 hastada (% 57.6) ve 15 lezyonda (% 45.4) saptandı (p: ns). Çalışmamızın sonucunda rutin tedavi prensipleri eşliğinde, defibrotid uygulanmasının anjiyografik restenoz sıklığını istatistiksel olarak anlamlı derecede etkilemediği kanısına vardık.