Atriyum fibrilasyonlu hastalarda sol atriyumun yeniden yapılanma derecesi sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunu etkilemektedir

Geç gadolinyum tutulumlu manyetik rezonans görüntüleme (LGE-MRI) ile saptanan sol atriyum (SA) duvarının yeniden yapılanma (fibroz) derecesi ilerlemiş atriyum fibrilasyonu (AF) ile bağıntılıdır. AF ile sol ventrikül (SV) fonksiyon bozukluğu beraberliği nadir değildir. Bu çalışmada, hem AF hem de SV fonksiyon buzukluğunda meydana gelebilen SA fibrozunun, SV ejeksiyon fraksiyonu (EF) üzerine etkisini araştırdık.
Geriye dönük AF veritabanımızdan, AF ablasyonu öncesi LGE-MRI ve transtorasik ekokardiyografi yapılmış olan 384 hasta çalışmaya dahil edildi. SA fibrozunun miktarına göre hastalar dört evreye ayrıldı; Utah I (SA fibrozu <%5), Utah II (fibroz %5 – %20), Utah III (fibroz %20 – %35) and Utah IV (fibroz >%35).
Ablasyon öncesi ortalama SVEF; Utah I evre hastalarda %60.5±%8.5 (n=24), Utah II evresindekilerde %55.7±%10.3 (n=240), Utah III hastalarda %51.7±%11.5 (n=90) ve Utah IV evre hastalarda %48.9±%11.6 (n=30) bulundu (p<0.001, tekyönlü ANOVA). Tek değişkenli analizde, SA fibrozu oranı LVEF ile anlamlı şekilde negatif korelasyon gösterdi (p<0.001). Yaş, cinsiyet, AF çeşidi ve diyabet, hipertansiyon gibi komorbiditeleri içeren çok değişkenli analizde, Utah evresi, ablasyon öncesi SVEF için halen anlamlı bir öngördürücüydü (p<0.001).
İleri derecede SA fibrozu bulunan hastalar ablasyon öncesi daha bozuk SV fonksiyonuna sahiptirler; bu da SA içindeki yeniden yapılanmanın aynı zamanda ventrikül miyokardı içindeki yeniden yapılanmayı tetikleyici ve ilerletici olabileceğini düşündürmektedir.