Amaç: Kırmızı hücre dağılım genişliği (KHDG) ve nötrofil lenfosit oranı (NLO) ölçümlerinin kardiyovasküler hastalıklarda prognostik önemi olduğu gösterilmiştir. Çıkan aort genişlemesi (ÇAG) aort duvarında enflamasyon ve kistik dejenerasyonla seyreden ve sık görülen kardiyovasküler bir hastalıktır. Bu çalışmada, ÇAG olan hastalarda KHDC ve NLO değerlerini araştırmayı hedefledik.
Çalışma planı: Transtrorasik ekokardiyografide ÇAG saptanan 200 hasta ileriye dönük olarak çalışmaya alındı ve çıkan aort çapı normal olan, yaş ve cinsiyet dağılımı benzer 170 bireyle karşılaştırıldı. KHDG, NLO ve ortalama eritrosit hacmi ölçümü için tam kan sayımı (TKS) yapıldı. Geçmiş iki yıl içindeki TKS sonuçları da toplanarak analizlerde ortalama değerler kullanıldı.
Bulgular: Çıkan aort genişlemesi olan grupta, KHDG (ortanca 13.9, çeyreklerarası aralık [IQR] 1.40 ve ortanca 13.3, IQR %1.05; p=0.01), NLO (ortanca 2.04, IQR 1.09 ve ortanca 1.78, IQR 0.90; p=0.01) ve yüksek duyarlıklı C-reaktif protein (hs-CRP) ölçümleri (ortanca 0.60, IQR 0.80 ve ortanca 0.44, IQR 0.68 mg/L; p=0.01) kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksekti. Tekli korelasyon analizinde, çıkan aort çapı ile KHDG (r=0.31, p=0.01), NLO (r=0.15, p=0.01) ve hs-CRP (r=0.12, p=0.03) seviyeleri arasında korelasyon saptandı. Çoklu regresyon analizinde ise KHDG ve hs-CRP yüksekliği, ÇAG varlığının bağımsız bir belirteci olarak saptandı. Receiver operating characteristic (ROC) analizinde KHDG için >%13.8 sınır değerinin, ÇAG tanısı için %49.5 duyarlılık ve %82.8 özgüllüğe sahip olduğu bulundu (EAA 0.681, p=0.01).
Sonuç: Çıkan aort genişlemesi olan hastalarda, KHDG ve hs- CRP yükselmiştir. Bu değerler, AAD patogenezinde enflamasyonun rolü olabileceğini göstermektedir.

Amaç: Çalışmamızın amacı akut koroner sendrom nedeniyle hastaneye kabul sırasındaki gama-glutamil transferaz (GGT) düzeyleri ile kalp yetersizliği nedeniyle hastaneye yatışlar arasında ilişki olup olmadığını araştırmaktır.
Çalışma planı: Çalışmaya akut koroner sendrom ile başvurup ejeksiyon fraksiyonu (EF) %45’in altında olan 123 hasta alındı. Hastalar 15±10 ay takip edildi. Hastaların kabul sırasındaki GGT düzeyleri ile izleme süresinde kalp yetersizliği nedeniyle hastaneye yatışları arasındaki ilişki incelendi.
Bulgular: İzleme süresi olan 15±10 ay içinde 23 hasta (%18.7) kalp yetersizliğine bağlı olarak hastaneye yatırıldı. ROC (receiver operating characteristics) eğrisi analizi yöntemi ile hastaneye yatışı öngördüren GGT kesim değeri 49 IU/L olarak saptandı (%81.7 duyarlılık ve %65.2 özgüllük). Tek değişkenli Cox orantısal risk analizinde, GGT düzeyinin >49 IU/L olması, hipertansiyon ve hiperlipidemi, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (SVEF), orta-ciddi mitral yetersizliği varlığı, alanin aminotransferaz seviyesi ve antitrombosit ilaç kullanımı anlamlı bulundu. Çok değişkenli Cox orantısal risk modelinde, kalp yetersizliği nedeniyle hastaneye yatış ile ilişkili bağımsız risk faktörleri olarak ilk kabul sırasında GGT >49 olması (risk oranı [RO] 2.663, p=0.047), hipertansiyon varlığı (RO 4.107, p=0.007) ve SVEF (RO 0.911, p=0.002) parametreleri saptandı.
Sonuç: Akut koroner sendromlu hastalarda kabul GGT düzeyleri takipte kalp yetersizliğine bağlı hastaneye yatışlar ile ilişkilidir. Bu hastalar daha yakın takip edilmeli ve tedavileri optimal düzeyde ayarlanmalıdır.

Amaç: Bu makalenin amacı, ülkemizin özellikle son yıllardaki koroner revaskülarizasyon oranları ile ilgili verileri inceleyerek değerlendirme yapmaktır.
Çalışma planı: Bu amaçla bazı önemli çalışmaların sonuçlarının, Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD) ülkeleri istatistiklerinin ve Türkiye’de Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) verilerinin ilk kez incelemesi yapıldı. Yakın zamana kadar Türkiye’de revaskülarizasyon oranlarına ait sağlıklı bir veri tabanı bulunmamaktaydı. Fakat SGK’nın kurulmasından sonraki yıllarda, kuruma ait Medula veri tabanı ile veri toplama ve elde edilen verilerin analizi mümkün olabildi. Bu makalede 2009-2011 yıllarına ait SGK verileri kullanılarak revaskülarizasyon yöntemleri ve bunlara ait maliyet oranlarının analizi yapıldı.
Bulgular: 2000-2010 yılları arasında gerek Avrupa gerekse diğer OECD ülkelerinde perkütan koroner girişim (PKG) oranı toplam revaskülarizasyon işlemleri içerisinde %75’i geçerek %80’e yaklaşmıştır. Bazı ülkelerde ise %85’i geçmiştir. Ülkemizde 2009, 2010 ve 2011 yılları boyunca koroner anjiyografi ve bunun sonucunda PKG sayıları giderek artmış, 2009 yılında oran, perkütan girişimler için %66.8 iken 2011 yılında %74’e kadar ulaşmıştır. Aynı tarihlerde uygulanan PKG tüm revaskülarizasyon işlemlerinin 2/3-4/5’ini oluşturmaktadır. Fakat maliyet analizinde ise PKG tüm revaskülarizasyon maliyetinin yalnızca 1/5-1/4’ünü oluşturmaktadır.
Sonuç: Çalışmamız bu alanda yapılmış ilk analiz olup, mevcut durum ile ilgili sayısal ve mali açıdan fikir vermiştir. Bu analiz, Türkiye’de koroner revaskülarizasyon oranları ile ilgili daha sağlıklı bilgi edinmenin yanı sıra diğer ülkelerle karşılaştırma olanağını da sağlamıştır.

Amaç: Adipositler tarafından salgılanan 167 amino asitli protein olan leptin obezite ile bozulmuş lipit metabolizması arasındaki olası bağlantıyı oluşturur. Vücutta leptinin içeriği beden kütle indeksiyle (BKİ) yakından ilişkilidir. Leptinin dislipidemiyle ilişkisi konusundaki çalışmalardan elde edilen veriler çelişkilidir. Kırgız halkında leptin düzeyi daha önce araştırılmamıştır. Bu çalışmanın amacı Kırgız ırkında leptin ile lipit parametreleri arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.
Çalışma planı: Çalışmaya Kırgızistan’da yaşayan ≥30 yaşlarında Kırgız ırkından 322 kişi (145 erkek, 177 kadın) alındı. Antropometrik parametreler [boy, kilo, bel çevresi (BÇ), kalça çevresi (KÇ)] ve kan basıncı (KB) ölçüldü. Laboratuvar testlerinden açlık kan şekeri (AKŞ), lipit profili [total kolesterol (TK), trigliseritler (TG), yüksek yoğunluklu lipoprotein (YYL) kolesterol, düşük yoğunluklu kolesterol (DYL) ve serum leptin ölçüldü.
Bulgular: Serum leptin, her iki cinste BKİ, BÇ, TG ve erkeklerde TK ile pozitif korelasyon göstermektedir.
Sonuç: Leptin, Kırgızlarda her iki cinste BKİ, BÇ ve TK, erkeklerde TK ile ilişkilidir.

Amaç: Bu çalışmada pektus ekskavatumun ağırlık derecesi ile ekokardiyografik ve spirometrik bulgular karşılaştırılarak deformitenin şiddeti ile kardiyopulmoner fonksiyonlar arasında ilişki saptanmaya çalışıldı.
Çalışma planı: Çalışmaya 2012 Ağustos-2013 Mayıs tarihleri arasında başvurmuş, pektus ekskavatumu bulunan yaş ortalaması 13.6 yıl olan 25 çocuk alındı. Her olgu için Haller indeksi (Hİ) hesaplanarak indeks <2.5 olanlar grup I, indeks 2.5-3.6 olanlar grup II ve >3.6 olanlar grup III olarak sınıflandırıldı. Ekokardiyografi ile sol ventrikül boyutları, ejeksiyon fraksiyonu, kısalma fraksiyonu değerlendirildi. Spirometri ile zorlu vital kapasite (FVC), birinci saniyedeki zorlu soluk verme hacmi (FEV1) ve birbirlerine oranı hesaplandı. Elde edilen parametreler kullanılarak gruplar karşılaştırıldı.
Bulgular: Hastaların 18’i erkek, 7’si kızdı. Ortalama indeks 3.48±0.78 idi. Cinsiyet bakımından indekste anlamlı fark bulunmadığı, yaşla indeksin arttığı görüldü. Hastaların %8’i grup I, %52’si grup II, %40’ı grup III içinde yer almaktaydı. İndeks arttıkça ejeksiyon ve kısalma fraksiyonlarının anlamlı derecede azaldığı görüldü. Kalp işlev bozukluğu ile Hİ arasında istatistiksel anlamlı ilişki saptandı (p<0.01). İndeks arttıkça FEV1 ve FEV1/FVC değerlerinde anlamlı düşüş olduğu ancak FVC değerinde belirgin fark olmadığı görüldü. Deformitenin şiddeti arttıkça pulmoner fonksiyon bozukluğu sıklığının arttığı görüldü.
Sonuç: Bu çalışma ile pektus ekskavatumun kalp ve akciğer sorunlarına yol açabileceği, sol ventrikül fonksiyonunun deformiteden etkilenebileceği, deformitenin şiddeti ile kardiyopulmoner fonksiyonlar arasında ilişki bulunduğu gösterildi.

Amaç: Adriyamisin yaygın olarak kullanılan anti kanser ilaçlardan birisidir. Bu ilacın kullanımını sınırlayan esas etmen kalpte toksisitenin oluşmasıdır. Melatonin (N-asetil-5- metoksitriptamin) ise kalbi koruyabilen iyi bir antioksidandır. Biz, melatonin tedavisinin adriyamisinin başlattığı kalp toksisitesini azaltıp, azaltmayacağını araştırdık.
Çalışma planı: Bütün hayvan deneyleri Gazi Osman Paşa Üniversitesi Hayvan Etik Komitesi tarafından uygun bulundu (2012-HADYEK-022). Yetişkin erkek Wistar-Albino sıçanlar rastgele kontrol grubu (KON, n=7), melatonin (MEL, n=7), adriyamisin (ADR, n=7) ve adriyamisin+melatonin (ADR+MEL, n=7) ile tedavi edilmiş gruplar olmak üzere dört gruba ayrıldı. Sıçanlarda kalp toksisitesi, 24 saat aralıkla beşinci günde, altıncı günde ve yedinci günde adriyamisin enjeksiyonu (kümülatif doz 18 mg/kg, i.p.) ile başlatıldı. Melatonin ile tedavi edilmiş adriyamisin uygulanmış gruba yedi gün süre ile melatonin (10 mg/kg, i.p.) ve beşinci, altıncı ve yedinci günde adriyamisin (kümülatif doz 18 mg/kg, i.p.) enjekte edildi. Sekizinci günde tüm gruplarda ağırlık ölçümleri, elektrokardiyografi (EKG) ve biyokimyasal veriler incelendi.
Bulgular: Adriyamisin uyarısı sonucu ST yükselmesi ve R dalgası genliğinde azalma içeren EKG değişiklikleri, serumdaki kalp hasarı belirleyicileri seviyesinde artma (kreatin kinaz, kreatin kinaz-MB, aspartat transaminaz ve laktat dehidrogenaz), antioksidan enzimlerinin aktivitesinde azalma (süperoksit dismutaz, glutatyon peroksidaz) ve lipit peroksidasyonda artma (malondialdehit) ve serum lipit profilinde değişiklikler oldu. Melatonin tedavisi sıçanlarda adriyamisinin başlattığı kalp toksisitesinin hemen hemen tüm parametrelerini düzeltti.
Sonuç: Melatonin sıçanlarda adriyamisinin başlattığı kardiyotoksisiteye karşı önemli bir koruyucu etkiye sahiptir.

Antrasiklin İlişkili Kardiyotoksisite

Tekrarlayıcı pulmoner emboli hikayesi olan 45 yaşında kadın hasta dispne, hırıltılı solunum ve taşipne şikayetleri ile acil kliniğine başvurdu. Doppler ultrasonografide, popliteal vende kısmi trombüs saptandı. Kontrastlı toraks bilgisayarlı tomografisinde (BT), sağ ana pumoner ven ve büyük dallarında trombüs mevcuttu. Ayrıca, azigos ven belirgin olarak genişlemişti. Abdominal çok kesitli bilgisayarlı tomografide (ÇKBT), vena kava inferiyor’un (VKİ) hepatik segmentinin olmadığı ve VKİ’nin genişlemiş azigos ven olarak devam ettiği saptandı. Hepatik venler, doğrudan sağ atriyuma boşalmaktaydı. Böylelikle, tekrarlayan pulmoner emboli ile ortaya çıkışı nadir olan bu anatomik varyasyonu, ÇKBT bulguları ile tartışmayı amaçladık.

İdiyopatik hipereozinofilik sendrom (İHES), çoklu sistem tutulumu ve eozinofili ile seyreden nadir sistemik bir hastalıktır. Genellikle altta yatan mural trombüs ile birlikte endokartta fibröz mevcut olup mitral ve triküspit kapaklar eş zamanlı olarak etkilenebilir. Aort ve pulmoner kapak çıkış yolları genellikle korunmuştur. Biz burada steroit tedavisi ile regresyon gösteren sol ventrikül çıkış yolunda (LVOT) bir kitle ile birlikte seyreden, atipik bir idiyopatik hipereozinofilik sendromlu olguyu sunduk. Bu olgunun sunulmasını değerli kılan iki özellik vardır: Birincisi, İHES’de mitral ve triküspit kapak tutulumu beklenir ve aort ve pulmoner kapak çıkış yollarında etkilenme son derece nadirdir. İkincisi, bir aylık steroit tedavisi ile vejetasyon dramatik olarak küçülmüş olup miyokardit ve perikardit bulguları da kaybolmuştur.

Behçet hastalığı, çoklu sistem tutulumu olan kronik enflamatuvar bir hastalıktır. Kalp tutulumu nadir olup konuyla ilgili veriler kısıtlıdır. Bu yazıda, sağ ventrikül kitlesine sekonder kalp yetersizliği olan 33 yaşında bir erkek hasta sunuldu. Kitle ilk önce histopatolojik olarak enflamatuvar miyofibroblastik tümör (IMT) olarak teşhis edildi. Operasyon sonrası takiplerde atriyumlar arası septumda thrombüs saptandı ve hasta yeniden değerlendirildi. Tanı Behçet hastalığı idi ve daha önce IMT olarak rapor edilen kitle granülasyon dokusu ve trombotik materyal karışımından oluşan organize trombüstü.

Pulmonary embolism (PE) is a potentially lifethreatening emergency that is sometimes difficult to diagnose due to nonspecific symptoms and findings. A 69–yearold male was admitted to our hospital with new-onset chest pain and sweating. The electrocardiogram (ECG) revealed sinus rhythm with ST elevations in the inferior leads. His angiogram showed noncritical coronary artery disease with a few plaques. Right heart catheterization was made, which revealed an elevated pulmonary artery pressure of 45/23 mmHg. A pulmonary angiogram was then performed, at first from the pulmonary trunk and then the right pulmonary artery, which showed occlusion of the pulmonary artery to the right lower lobe. This report emphasizes that acute PE should be suspected in every patient with ST elevation myocardial infarction and normal coronary arteries. ST changes may be in the inferior as well as the anterior leads.

Mekanik protez kalp kapağı (MPK) olan hastalarda gebelik artmış kapak trombozu, kanama ve fetal komplikasyon riski ile ilişkilidir. Tromboembolik komplikasyonlara karşı en etkili tedavi varfarin kullanımı olmakla birlikte, ilk trimestirde varfarin kullanımı embriyopatiye sebep olabilir. Düşük molekül ağırlıklı heparinler (DMAH) plasentayı geçmez ve potansiyel bazı avantajları vardır. Bununla birlikte, DMAH’lerin farmakokinetiği gebelik esnasında değişir ve faktör 10a seviyelerinin düzenli monitörizasyonu kuvvetle önerilir. Bu öneriye rağmen, halen DMAH’ler MPK olan gebelerde faktör 10a düzeyi takip edilmeden sabit dozda kullanılmaktadır. Burada gebelikleri esnasında DMAH tedavisi altında MPK trombozu gelişen üç olguyu sunduk. Bir olguda serebrovasküler olay gelişti, bir olgu akut akciğer ödemi tablosuyla başvurdu, bir diğeri ise MPK trombozu nedeniyle tekrar kapak operasyonuna alındı.

Çoklu kalp malformasyonları olan üç yaşında kız hasta, çocuk kardiyolojisi kliniğine aşırı terleme ve çabuk yorulma nedeniyle başvurdu. Transtorasik ekokardiyografide, genişlemiş sol koroner sinüsten sağ atriyuma doğru anormal renkli Doppler akımı belirlendi ve hastaya Valsalva sinüsü anevrizması (VSA) yırtığı tanısı kondu. Bu durumlarda çoğunlukla kateter yoluyla öne doğru yaklaşımla kapama işlemi uygulanmasına rağmen, özellikle cerrahi riski yüksek olan seçilmiş hastalarda geriye doğru yaklaşımla uygulama da etkin ve güvenilir bir tedavi yöntemi olarak kullanılabilir. Bu yazıda, yırtık oluşmuş VSA’yı Amplatzer vascular plug-4 ile retrograd yaklaşımla kapadığımız hastayı sunduk.

Aterektomi koroner arterlerdeki aterosklerotik blokajı temizleyerek kan akımını iyileştiren ve koroner arter hastalığına bağlı semptomları gerileten bir işlemdir. Tek başına uygulanabileceği gibi, balon anjiyoplasti veya stent yerleştirilmesi gibi koroner arter girişimlerine ek olarak da kullanılabilmektedir. Artık çok sık uygulanan bir işlem olmamakla birlikte, halen girişimsel kardiyolojide önemli yer tutmaktadır. Karmaşık aterosklerotik lezyonlar balon desteği ile geçilemediğinde veya non-kompliyan balon kullanılmasına rağmen anjiyoplasti ile yeterli öngenişletme sağlanamadığında, konusunda uzman kardiyologlar tarafından uygulanan rotasyonel aterektomi işlemi, daha etkili bir tedavi seçeneği sunabilmektedir.

Sayın Editör,
Gülcan ve arkadaşlarının metabolik sendromlu olgularda ortalama trombosit hacminin (OTH) subklinik ateroskleroz ile ilişkisine dair çalışmalarını okuduk.