Bazal kalp hızının beta-bloker tedavisinin antihipertansif etkinliği üzerine etkisi

AMAÇ
Beta-blokerler hipertansiyon tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Beta-bloker tedavisinde kalp hızında azalmanın önemli bir rolü olmasına karşın, kalp hızı ile beta-blokerlerin etkinlikleri arasındaki ilişki hakkında çok az veri vardır. Bu çalışmada, esansiyel arteryel hipertansiyonlu hastalarda bazal kalp hızının beta-bloker tedavisinin antihipertansif etkinliği üzerindeki etkileri araştırıldı.
Ça­lış­ma pla­nı: Bu ileriye dönük çalışmaya, antihipertansif tedavi görmeyen ve kalp hızını etkileyebilecek herhangi bir hastalığı olmayan, I/II derece esansiyel arteryel hipertansiyonlu 20 hasta (13 erkek, 7 kadın; ort. yaş 53±10) alındı. Tüm hastaların gündüz ve geceki sistolik, diyastolik ve arteryel kan basınçları ve kalp hızlarının belirlenmesi için 24 saatlik ambulatuvar kan basıncı izlemesine başvuruldu. Daha sonra, 50 mg/gün dozla oral metoprolol süksinat tedavisine başlandı. Yirmi gün sonunda 24 saatlik ambulatuvar kan basıncı izlemesi tekrarlandı.
Bul­gu­lar: Tedavi sonunda güniçi ortalama sistolik, diyastolik ve arteryel kan basınçları anlamlı düşüş gösterdi (p<0.001); gece ölçülen basınçlarda da anlamlı düşüş görüldü (sırasıyla p=0.021, p=0.039, ve p<0.001). Gündüz ve geceki ortalama kalp hızlarındaki düşüşler de anlamlıydı (p<0.001). Güniçi bazal kalp hızı ile arteryel kan basıncındaki gündüz düşüşü arasında anlamlı ilişki izlendi (r=0.666, p=0.001). ROC (receiver operating characteristics) eğrisi analizinde, güniçi bazal kalp hızının 72/dk veya üzerinde olduğu hastalarda, arteryel kan basıncında elde edilen düşüşün anlamlı derecede daha fazla olduğu görüldü (p=0.04).
So­nuç: Bulgularımız, bazal kalp hızı yüksek olan hastaların arteryel hipertansiyon için beta-bloker tedavisinden daha fazla yarar gördüklerini göstermektedir.