AMAÇ Üçüncü basamak üniversite hastanemizde enfektif endokarditin (EE) epidemiyolojik, klinik ve mikrobiyolojik özelliklerinin belirlenmesi amaçlandı.
ÇALIŞMA PLANI Çalışmada, 2004-2007 yılları arasında, modifiye Duke ölçütlerine göre kesin EE tanısı konan 72 hasta (31 kadın, 41 erkek; ort. yaş 45±16; dağılım 18-80) incelendi. Hastaların, yaş, cinsiyet, altta yatan kalp hastalığı, bakteremiye zemin hazırlayan etkenler, ekokardiyografik ve mikrobiyolojik bulgular, tedavi, komplikasyon ve mortalite ile ilgili bilgileri değerlendirildi.
BULGULAR Enfektif endokardit 47 hastada (%65.3) doğal kapakta, 21 hastada (%29.2) mekanik protez kapakta, iki hastada (%2.8) kalp pili üzerinde saptandı. İki hastada (%2.8) enfeksiyonun yeri belirlenemedi. Romatizmal kalp hastalığı (%36.1) en yaygın kapak patolojisiydi. Hem doğal kapaklarda (%43.1) hem de prostatik kapaklarda (%13.9) en sık etkilenen kapak mitral kapak idi. En yaygın semptom ateş (n=60, %83.3) idi. Yirmi dört hastanın (%33.3) elektrokardiyografisinde anormal bulguya rastlandı. Transtorasik ve/veya transözofageal ekokardiyografide 63 olguda (%87.5) vejetasyon, 41 olguda (%56.9) orta-ciddi derecede mitral yetersizliği, 21 olguda (%29.2) aort yetersizliği, 29 olguda (%40.3) triküspit yetersizliği saptandı. Kültürlerde etken mikroorganizma olarak en sık stafilokok (%26.4) ve streptokok (%22.2) üredi; 26 olgunun kültürlerinde (%36.1) üreme olmadı. Yirmi hastaya (%27.8) cerrahi tedavi uygulandı. Ana komplikasyon olarak en sık konjestif kalp yetersizliği (n=23, %31.9) ve serebrovasküler olay (n=10, %13.9) görüldü. Hastane içi ölüm 11 olguda (%15.3) meydana geldi.
SONUÇ Bulgularımız Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde üçüncü basamak bir hastanede EE’nin epidemiyolojik, klinik ve mikrobiyolojik özelliklerini yansıtmaktadır.
Copyright © 2025 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi