ISSN 1016-5169 | E-ISSN 1308-4488
pdf
Periferik arter hastalığı oluşumunda genetik polimorfizmin ve diabetes mellitusun etkisi [Turk Kardiyol Dern Ars]
Turk Kardiyol Dern Ars. 2020; 48(5): 484-493 | DOI: 10.5543/tkda.2020.15686

Periferik arter hastalığı oluşumunda genetik polimorfizmin ve diabetes mellitusun etkisi

Zafer Yalım1, Serap Tutgun Onrat2, Sümeyra Alan3, Mustafa Aldemir4, Alaettin Avşar1, İsmet Doğan5, Ersel Onrat1
1Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kardiyoloji Ana Bi̇lim Dalı, Afyonkarahisar, Turkey.
2Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Tıbbi Genetik Ana Bi̇lim Dalı, Afyonkarahisar, Turkey.
3Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İç Hastalıkları Ana Bi̇lim Dalı, Afyonkarahisar, Turkey.
4Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kalp Ve Damar Cerrahisi Ana Bi̇lim Dalı, Afyonkarahisar, Turkey.
5Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Biyoistatistik Ana Bi̇lim Dalı, Afyonkarahisar, Turkey.

AMAÇ
Periferik arter hastalığı (PAD), ateroskleroz nedeniyle ekstremite arterlerinin daralmasından kaynaklanan bir durumdur. Geçtiğimiz yıllarda, birkaç gende polimorfizmin PAD gelişme riskine katkıda bulunduğu gösterilmiştir, ancak geleneksel kardiyovasküler risk faktörlerinden bağımsız olan bu kalıtımsal faktörlerin katkısı hala belirsizliğini korumaktadır. Bu çalışmada, diabetes mellitus (DM) ve genetik arkaplanın PAD patogenezinde sadece ve birlikte etkilerini araştırdık.

YÖNTEMLER
Çalışmamızda faktör V Leiden (G1691A), Faktör V H1299R, Protrombin G20210A, Faktör XIII V34L, B-Fibrinojen-455 G> A, PAI-1 4G/5G, HPA1, MTHFR C677T, MTHFR A1298C, ACE I/D, APO B R3500Q ve APOE polimorfizminin kardiyovasküler hastalık Strip panel kullanılarak etkilerini değerlendirmeyi planladık. Hastalar iki gruba ayrıldı: PAD’lı 100 hasta (50 DM+, 50 DM-), PAD olmayan 60 kontrol hasta (30 DM+, 30 DM-).

BULGULAR
MTHFR A1298C ve PAI 4G/5G homozigot polimorfizmi, PAD hastalarında kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (sırasıyla, p=0.035, p=0.004). Diğer genotipler ve polimorfizm sıklıkları arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Ayrıca DM varlığında PAI 4G/5G homozigot polimorfizmi PAD oluşumunu etkili olduğu belirlendi (p=0.021). Regresyon analizinde PAD oluşumunda DM+ hastalarda PAI-1 4G/5G gen homozigot polimorfizmi 17.1 kat daha riskli, (p=0.008) Güven Aralığı (GA) %95 (2.113–138.660), MTHFR A1298C homozigos polimorfizmi 316.6 kat daha riskli (p<0.001) GA %95 (10.763–9315.342) olduğu görüldü.

SONUÇ
MTHFR A1298C ve PAI 4G/5G homozigoz polimorfizmi, PAD oluşumu ile ilişkili olabilir. PAİ 4G/5G homozigot polimorfizmi, DM varlığında PAD oluşumunda güçlü bir belirleyicidir.

Anahtar Kelimeler: Diabetes mellitus, faktör V G1691A; MTHFR A1298C; PAI-1 4G/5G; periferik arter hastalığı; polimorfizm.

The effects of genetic polymorphisms and diabetes mellitus on the development of peripheral artery disease

Bu makaleye nasıl atıfta bulunacaksınız?
Zafer Yalım, Serap Tutgun Onrat, Sümeyra Alan, Mustafa Aldemir, Alaettin Avşar, İsmet Doğan, Ersel Onrat. The effects of genetic polymorphisms and diabetes mellitus on the development of peripheral artery disease. Turk Kardiyol Dern Ars. 2020; 48(5): 484-493

Sorumlu Yazar: Zafer Yalım, Türkiye
Makale Dili: İngilizce


Journal Metrics

Journal Citation Indicator: 0.18
CiteScore: 1.1
Source Normalized Impact
per Paper:
0.22
SCImago Journal Rank: 0.348

Hızlı Arama



Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi