Minimal Mitral Yetmezlikte Doppler Ekokardiyografinin Değerlendirilmesi: Ventrikülografi İle Karşılaştırılmalı Bir Çalışma

Bu çalışma minimal mitral yetmezlik (MY) haricinde sağlıklı kalbi olan kişilerde renkli Doppler ekokardiyografik parametrelerin değerlendirilmesi için yapılmıştır. Çalışma vakaları, 5 aylık bir periyodda, hasta şikayeti ve fizik muayene sonucunda ekokardiyografi yapılan 2500 genç erkek vakadan seçildi. Sol ventrikülografi yapılan vakalar, anjiyografik MY varlığında grup-1 (n=30), yokluğunda grup-2 (n=30) olarak sınıflandırıldı. Grup-1'deki hastalar "gerçek MY", grup-2'deki vakalar ise "fizyolojik" olarak adlandırıldı. Fizyolojik ve gerçek mitral yetmezliğinin Doppler ekokardiyografik değişkenleri birbiri ile karşılaştırıldı. Aşağıdaki ekokardiyografik değişkenler grup-1 ve grup-2 arasında farklı saptandı. 1) parasternal uzun eksende maksimum MY süresi/ortalama sistol süresi (sırasıyla 0.710±0.244 ve 0.430±0.268, p<0.001), 2) apikal 4 odada maksimum MY süresi/ortalama sistol süresi (sırasıyla 0.550±0.361 ve 0.317±0.272, p=0.007) 3) parasternal uzun eksende rejürjitan akım pik hızı (sırasıyla 180±77 ve 120±69 cm/sn, p=0.003), 4) parasternal uzun eksende regürjitan jet alanı (sırasıyla 0.813±0.561 ve 0.411±431, p=0.007). Parasternal uzun eksende maksimum MY süresi/ortalama sistol süresi ?0.6, rejürjitan jet alanı ?0.4 cm2 ve regürjitan akım pik velosite jet alanı ?130 cm/sn olmasının gerçek MY için prediktif değeri sırası ile % 76, % 67 ve % 63 saptanmıştır.