Çocuklukta fazla kilonun P dalgası ve QT dispersiyonları üzerine etkisi

AMAÇ
Şişmanlığın atriyum iletisi ve ventrikül repolarizasyonu dağılımı üzerine etkileri iyi araştırılmıştır. Ancak fazla kilolu çocuklarda bu parametreler yeteri kadar incelenmemiştir. Bu çalışmanın amacı çocuklarda fazla kilonun atriyum iletisi ve ventrikül repolarizasyonu dağılımı üzerine etkilerini, P dalga (Pw-d) ve QT (QT-d) dispersiyonunu hesaplayarak araştırmaktı.

ÇALIŞMA PLANI
Fazla kilolu 67 ve normal kilolu 70 çocuk kesitsel ve ileriye dönük kontrollü bir çalışma olan bu araştırmaya dahil edildi. Tüm çocuklarda elektrokardiyografik ve antropometrik inceleme yapıldı ve rutin kan tetkikleri için kan örnekleri toplandı. Pw-d ve QT-d her iki grupta araştırıldı.

BULGULAR
Homeostatik modelle değerlendirilen insülin direnci düzeyleri fazla kilolu grupta daha yüksekti (2.9±1.2 ve 1.1±0.8, p=0.001). Her iki grup karşılaştırıldığında Pw-d ve QT-d arasında istatistiksel farklılık yoktu. Fazla kilolu ve normal kilolu grupta sırası ile şu bulgular saptandı: Ortalama RR aralığı (635±42 msn ve 645±45 msn, p=0.867), Pw-d [30 (10-55) msn ve 27.5 (15-50) msn, p=0.441], QT-d [30 (15-55) msn ve 22.5 (10-60) msn, p=0.476]. Ayrıca Pw-d ve QT-d hem serum insülin düzeyleri hem de beden kütle indeksi değerleri ile ilişkili değildi.

SONUÇ
Fazla kilolu çocuklarda hem atriyum iletisi, hem de ventrikül repolarizasyonu dağılım özellikleri normal kilolu çocuklar ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak farklı değildi.