Akut Miyokard İnfarktüslü Hastalarda Geç Trombolitik Tedavi Uygulaması

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı'na Ocak 1994 ve Ağustos 1994 tarihleri arasında kanıtlanmış akut miyokard infarktüsü tanısı ile ağrının başlangıcından itibaren ilk 24 saat içinde başvuran toplam 60 hasta araştırmaya dahil edildi. Bunlardan 26'sı, ilk 6 saat içinde trombolitik tedavi uygulandığı için erken streptokinaz (SK) grubunu oluşturdu. 6-24 saatler arasında başvuran 16 hastaya da (12 tanesi 6-12 saat, 4 tanesi 12-24 saat) İV SK uygulanarak geç SK grubu oluşturuldu. 6-24 saatler arasında başvuran 18 hastaya ise trombolitik tedavi verilmedi ve bunlar da kontrol grubunu oluşturdular. Bütün hastalar 500 mg aspirin ve en az 24 saat süre ile 1000 Ü/saat heparin İV tedavisi aldılar. Bütün hastalara hastaneye yatışlarının ilk haftası içinde koroner anjiyografi yapılarak infarktüsle ilgili arterin TIMI derecelendirilmesine göre açıklığı değerlendirildi. Erken SK (ESK) grubunda 21 hastada (%80.8), geç SK (GSK) grubunda ise 10 hastada (%62.5) TIMI 3 açıklık görüldü. Aradaki fark istatistiki olarak anlamsız bulundu (p>0.5). Kontrol grubunda ise sadece 3 hastada TIMI 3 açıklık görüldü (% 16.7). Kontrol grubu ile hem erken hem de geç SK grubu arasındaki fark istatistiki olarak anlamlıydı (p<0.001), p<0.01). Hastalarımızın çoğunluğunu 6-12 saat arasında başvuranlar oluşturduğu için sonuçlarımız özellikle bu saatler için vurgulayıcı bulundu. Erken trombolitik tedavi grubunda %75 oranında, kontrol grubunda ise %83.3 oranında infarktüsle uyumlu sol ventrikül duvarlarında hareket bozukluğu görüldü. Gruplar arasındaki fark anlamlı değildi (p>0.05).