Hipertrofik kardiyomiyopatili hastalarda serum ürik asit seviyesi ile öngörülen beş yıllık ani kardiyak ölüm risk skoru arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

AMAÇ
Bu çalışmanın amacı hipertrofik kardiyomiyopati (HKM) bulunan hastalarda serum ürik asit (ÜA) seviyesi ile öngörülen beş yıllık ani kardiyak ölüm riski (HKM-AKÖ) skoru (%), galektin-3 düzeyi, elektrokardiyografi’de (EKG) fragmente QRS (fQRS) pozitifliği arasında ki ilişkiyi belirlemektir.

YÖNTEMLER
Bu ileriye dönük gözlemsel bir çalışmadır. Çalışmaya, ardışık 115 HKM’li hasta ve 80 sağlıklı birey dahil edildi. Tüm hastaların HKM-AKÖ risk skoru, galektin-3 düzeyi, EKG’de fQRS varlığı değerlendirildi.

BULGULAR
Serum ÜA, galektin-3 düzeyi, ÜA/Kreatinin (Kr), ventriküler taşikardi (VT) and senkop sıklığı, bazı ekokardiyografi parametreleri hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksekti (tüm p<0.05). Serum ÜA düzeyi, yüksek HKM-AKÖ risk skoru, pozitif fQRS, yüksek galektin-3 düzeyi, VT insidansı, yerleştirilebilir kardiyovertör defibrilator (YKD), kardiyopulmoner canlandırma (KPC) ihtiyacı yüksek olan hastalarda olmayanlara göre anlamlı olarak yüksek bulundu (HKM-AKÖ risk >%6, ÜA: 6.71±1.29 mg/dL, HKM-AKÖ risk ≤%5.9, ÜA: 5.84±1.39 mg/dL, p=0.001; fQRS(+), ÜA: 6.56±1.20 mg/dL, fQRS(-), ÜA: 5.63±1.49 mg/dL, p<0.001; galektin-3 >6.320 pg/mL, UA: 6.56±1.27 mg/dL, galectin-3 ≤6.310 pg/mL, ÜA: 5.90±2.43 mg/dL, p=0.016, sol atriyum ön-arka çap (SAAPÇ) >36 mm, ÜA: 6.31±1.33 mg/dL, SAAPÇ <36 mm, ÜA: 5.20±1.60 mg/dL, p=0.005; ventriküler taşikardi (VT)(+), ÜA: 6.83±1.19 mg/dL, VT(-), ÜA: 5.97±1.42 mg/dL, p=0.008; YKD(+), ÜA: 7.08±0.88 mg/dL, YKD(-), ÜA: 6.06±1.42 mg/dL, p=0.022; KPR(+), ÜA: 7.03±0.96 mg/dL, KPR(-), ÜA: 6.04±1.42 mg/dL, p=0.018). ÜA düzeyi ile HKM-AKÖ risk skoru, galektin-3 düzeyi, sol atriyum ön arka çap (SAÖAÇ), sol ventrikül kütle’si (SVK) arasında anlamlı korelasyon bulundu [sırasıyla r ve p değerleri 0.355; <0.001, 0.297; 0.002, 0.309; 0.001, 0.276; 0.003]).

SONUÇ
Hipertrofik kardiyomiyopatili hastalarda serum ÜA düzeyi kontrol grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak yüksekti. HKM’li hastalarda yüksek ÜA seviyesi ile yüksek HKM-AKÖ risk skoru, fQRS pozitifliği, galektin-3 düzeyi, SAAPÇ, VT sıklığı, YKD ve KPR gereksinimi arasında anlamlı ilişki saptanmıştır.