ISSN 1016-5169 | E-ISSN 1308-4488
Archives of the Turkish Society of Cardiology
pdf
Girişimsel Revaskülarizasyon Sonrası Vasküler Hücre Adezyon Molekülü, İnterlökin, Fibrinojen Düzeyi Değişiklikleri ve Bunların Restenozla İlişkisi [Turk Kardiyol Dern Ars]
Turk Kardiyol Dern Ars. 1999; 27(8): 571-577

Girişimsel Revaskülarizasyon Sonrası Vasküler Hücre Adezyon Molekülü, İnterlökin, Fibrinojen Düzeyi Değişiklikleri ve Bunların Restenozla İlişkisi

Yüksel ÇAVUŞOĞLU1, Barbaros DOKUMACI1, Yurdanur AKGÜN2, Gül DURMAZ2, Sevda ATALAY1, Y. Ahmet ÜNALIR1, Uğur TAŞBAŞ1, Fezzan ŞAHİN3, Bilgin TİMURALP1
1Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı, Eskişehir
2Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Eskişehir
3Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyoistatistik Anabilim Dalı, Eskişehir

Girişimsel revaskülarizasyon sonucu oluşan koroner vasküler hasar, akut tıkanma ve restenoz patolojisinde önemli rol oynar. Dolaşımdaki kan hücrelerinin vasküler endotelde toplanması ve bunların damar du varıyla ilişkisinin düzenlenmesinde, sitokinler ve adeıyon molekülleri görev alır. İntrakoroner stent uygulanması sonrası; vasküler hücre adeıyon molekülü (VCAM-1 ), interlökin-6 (1L-6), interlökin-2 reseptörü (/L-2R) ilefibrinojen (F) ve lökosit düzeyi değişikliklerini incelemek ve restenazla ilişkisini araştırmak amacıyla planlanan çalışmaya 29 olgu alındı. Girişim öncesi (GÖ ), girişim sonrası 3. saatte (GS-3) ve 24. saatte (GS-24) kan örnekleri alınarak sözkonusu parametre/ ere bakıldı. Ortalama l16±5 gün sonra koroner anjiyografileri yapılarak restenoz gelişen olgular belirlendi. Tüm grupta yapılan değerlendirmede; VCAM-1 'de anlamlı artış tespit edildi (sırasıyla p<0,001 ). IL-2R düzeylerinde değişiklik saptanmadı. IL-6'nın GS-3 ile GS-24 değerleri arasında anlamlı azalma belirlendi (p<0,05 ). Lökosit düzeyi; GS-3'de anlamlı artarken, GS-24'de tekrar azaldı. F düzeyi işlem sonrası belirgin artış gösterdi (p<0,01 ). Girişim sırasında diseksiyon, ırombüs gibi kamplikasyon gelişen subgrupta, VCAM-1, GÖ-24. saatte anlamlı olarak artarken (p<0,001 ), kamplikasyon gelişmeyenlerde istatistiksel olarak daha zayıf artış sözkonusuydu (p<0,05 ). Resıenoz gözlenen ve gözlenmeyen olguların VCAM-1, IL-6, IL-2R değerleri, kendi subgrupları içinde değerlendirildiğinde, tüm grupta alınan sonuçlara benzer sonuçlar saptandı. Her iki subgrubun, GÖ, GS-3, GS-24'deki; VCAM-1, IL-6, 1L-2R değerleri karşılaştırıldığında, anlamlı fark bulunamadı. Ancak restenoz gözlenen/ erde, F'nin işlem sonrası anlamlı artışı sözkonusuydu (p<0,01 ). Sonuç olarak, stent uygulamasında, vasküler hasara bağlı ilk 24 saatte VCAM-1 düzeylerinde anlamlı artış olduğu, IL-6 ve IL-2R'de belirgin değişiklik olmadığı, lökosit ve F düzeylerinin GS'de artış gösterdiği, F dışında sözkonusu moleküllerin restenoz gelişen ve gelişmeyenlerde işlem sonrasında farklı olmadığı belirlendi.

Anahtar Kelimeler: Adezyon molekülü, interlökin, stent.

Alterations of Vascular Cell Adhesion Molecule, Interleukin, Fibrinogen Levels Following Interventional Revascularization Procedures and Relationship with Restenosis

Bu makaleye nasıl atıfta bulunacaksınız?
Yüksel ÇAVUŞOĞLU, Barbaros DOKUMACI, Yurdanur AKGÜN, Gül DURMAZ, Sevda ATALAY, Y. Ahmet ÜNALIR, Uğur TAŞBAŞ, Fezzan ŞAHİN, Bilgin TİMURALP. Alterations of Vascular Cell Adhesion Molecule, Interleukin, Fibrinogen Levels Following Interventional Revascularization Procedures and Relationship with Restenosis. Turk Kardiyol Dern Ars. 1999; 27(8): 571-577
Makale Dili: Türkçe


Journal Metrics

Journal Citation Indicator: 0.18
CiteScore: 1.1
Source Normalized Impact
per Paper:
0.22
SCImago Journal Rank: 0.348

Hızlı Arama



Copyright © 2024 Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi