Akut Miyokard İskemisinde İnflamasyonun Rolü ve Prognostik Önemi

Kararsız angina pektoris ve akut miyokard infarktüsü oluşumunda, kronik inflamasyonun alevlenerek aterom plağının kararsız duruma gelmesine ve plağın yırtılmasına yol açtığı düşünülmektedir. Bu düşünce doğrultusunda, akut iskemik sendromlarda akut inflamasyonun rolünü ve prognoza etkisini ortaya koymak amacıyla, çalışmaya alınma kriterlerine uyan kararlı angina pektorisli (34 hasta), kararsız angina pektorisli (27 hasta) ve akut miyokard infarktüslü (17 hasta) ardışık toplam 78 hastada, prospektif olarak C-reaktif protein (CRP) ve fibrinojen düzeyleri ölçüldü ve karşılaştırıldı. Hastaneye başvurduklarında ölçülen CK-MB enzim değerleri tüm hastalarda normal düzeydeydi. Birinci gruptaki hastalardan kan örnekleri semptomsuz dönemde bir kez; ikinci gruptakilerden ilk kan örneği göğüs ağrısı başlangıcından sonraki 24 saat içinde, ikinci örnek bundan 6-12 saat sonra, üçüncü örnek en az iki ağrısız geçen günden sonra ve son örnek hastaneden çıktıktan en az bir ay geçtikten sonra alındı. Üçüncü gruptaki hastalardan ise kan örnekleri ağrı başlangıcından sonraki ilk 6 saat sonra ve hastaneden ayrılırken alındı. Alınan kan örneklerinden kantitatif olarak CRP ve fibrinojen düzeylerinin yanında, ikinci ve üçüncü gruptakilerden hastaneye başvurduklarında ve sonraki ilk 24 saatlik dönemde CK-MB enzim düzeyleri belirlendi. Grup 2'de birinci ve sonuncu ortalama CRP değerleri sırasıyla 1,34±1,34 mg/dl ve 0,75±0,65 mg/dl bulundu ve aralarında anlamlı düzeyde farklılık saptandı (p=0,024). Başlangıçta artmış olan CRP düzeyi ağrısız dönemde anlamlı olarak azalmaktadır. Majör koroner olay saptananlara ve saptanmayanlarda, CRP ve fibrinojen düzeyleri karşılaştırıldığında anlamlı farklılık gözlenmedi. Grup 3'de birinci ve sonraki ortalama CRP değerleri arasında anlamlı fark saptanmazken, sırasıyla birinci ve sonuncu gibrinojen düzeyleri ise 269±112 mg/dl ve 439±116 mg/dl olarak bulundu ve aralarında anlamlı fark olduğu görüldü (p=0.000). Fibrinojen düzeyinin geç dönemde arttığı anlaşılıyordu. Majör ve minör koroner olayları belirlemede, fibrinojenin özgüllük ve pozitif kestirim değeri %100 olarak bulundu. Üç grubun sırasıyla ilk CRP değerleri 0,59 ± 0,19 mg/dl, 1,34 ± 1,34 mg/dl ve 0,96 ± 1,33 mg/dl karşılaştırıldığı, aralarında anlamlı fark olduğu görüldü (p=0,014) ve bu farkın grup 1 ve 2 arasında olduğu ortaya çıkarıldı. Üç gruptaki hastaların tümünün ilk ölçülen CRP ve fibrinojen değerlerinin korelasyonu yapıldığında, beklenenin aksine aralarında zayıf ancak anlamlı bir bağıntının olduğu görülmüştür (n=0,31; p=0,006). Sonuçta, akut iskemik sendromların tetiklenmesinde akut inflamasyonun rolü olabileceğini ve akut faz proteinlerinin prognostik yönden yararlı olmadıklarını söyleyebiliriz.